آیدین آغداشلو نقاش، گرافیست و کارشناس آثار هنری، در نقاشی‌های بازنمایانه‌اش گذشته را به جهان امروز پیوند می‌دهد.
فعالیت هنری را از نوجوانی آغاز کرد. تحصیل در رشته نقاشی دانشکده هنرهای زیبای تهران را نیمه‌کاره رها کرد (1346-1338). آثارش در نمایشگاه‌های گروهی متعددی به نمایش درآمده اما اولین نمایشگاه انفرادی خود را سال 1354 در انجمن ایران و امریكا برپا کرد. او راه‌اندازی و مدیریت موزه رضا عباسی را برعهده داشت. آغداشلو همزمان و به ویژه پس از انقلاب به کار گرافیک مشغول بود و از او نوشته‌های متعددی در نشریات به چاپ رسیده است.
 اولین حضور آیدین آغداشلو در حراج‌ها به سال 1386 (اکتبر2007) در خانه‌حراج کریستیز بازمی‌گردد.آثار او تا ژانویه سال 2021، 31 مرتبه در حراج‌های بونامز، تهران و کریستیز حضور مستمر داشته و 87 درصد از آثارش در حراج‌های بین‌المللی به فروش رسیده است. گرانترین اثر او تا پانزده ژانویه 2021 در سیزدهمین دوره حراج تهران به مبلغ 463249 هزار دلار و با نرخ رشد 757 درصدی در دی‌ماه سال 1399 چکش خورده است.
آیدین آغداشلو از اوایل دهه 1350 به شیوه خاص خود به بازسازی دقیق آثار استادان قدیم و تخریب عمدی آن‌ها پرداخت که این مجموعه، «خاطرات انهدام» نام گرفت. او با انتخاب آثار هنرمندان دوره رنسانس، به ایجاد روایتی شخصی از آن آثار پرداخت. در گذر زمان، هنر ایرانی همچون نگارگری عصر صفوی و قاجار و خوشنویسی نیز به موضوعات آثارش اضافه شدند. «سال‌های آتش و برف»، «فاجعه آخرالزمان»، «معما» و «شفاعت فرشتگان» از دیگر دوره‌های کاری او هستند.
داریوش شایگان، متفکر ایرانی درباره آیدین آغداشلو می‌نویسد: «هنر او فاقد احساس‌های تند و سودایی است، بر شکوه‌های دل ره نمی‌گشاید، به تپش غریزه و افسونگری دنیای ناآگاه تن درنمی‌دهد، و خود را به دیوهای اضطراب نمی‌سپارد، و به آشفتگی حواس و به وسوسه و سودا مجال نمی‌دهد. برعکس، ذکاوت او زلال و شفاف و اندکی سرد است. آغداشلو از آن روشن‌نگری کمیابی برخوردار است که قادرش می‌سازد با نگاهی بی‌تعلق به پوچی این دنیای جنون‌زده نظاره کند».