عباس کیارستمی، هنرمندی که اغلب او را به نگاه ساده، آرام و بدون تکلفش می‌شناسند؛ نگاهی که گاهی از پشت دوربین فیلم‌برداری، گاهی با لنز دوربین عکاسی و گاهی هم روی بوم نقاشی ماندگار می‌شد. 
کیارستمی در رشته نقاشی دانشکده هنرهای زیبای تهران تحصیل کرد. از اواسط دهه چهل به فیلمسازی و طراحی گرافیک پرداخت. در زمینه سینما جوایز معتبری را دریافت کرد. از اواخر دهه 1370 عکس‌هایش را به نمایش گذاشت و در سال‌های بعد تجربه‌های متعددی در زمینه ساخت ویدیوآرت و اینستالیشن انجام داد و آثارش در نمایشگاه‌های متعددی در ایران و دیگر کشورها به نمایش درآمد. اولین حضور کیارستمی در حراج‌ها به سال 1385 (آوریل 2006) در خانه‌حراج کریستیز بازمی‌گردد.
نگاه عباس کیارستمی به ساده‌ترین جزییات و برجسته‌سازی آن از مهمترین مؤلفه‌های آثار هنری او در هر سه مدیوم فیلم، عکس و نقاشی محسوب می‌شود. طبیعت سوژه اصلی عکس‌ها و نقاشی‌های اوست. تصویر را به گونه‌ای به ثبت می‌رساند که مخاطب را به تماشای گوشه‌ای از عظمت بی‌انتهای طبیعت دعوت می‌کند. او نظم پنهان در بی‌نظمی طبیعت را به‌گونه‌ای نشان می‌دهد که مخاطب را به فکر وامی‌دارد؛ در واقع شاید بتوان گفت که برجسته‌سازی او از جزییات، تفاوت نگاه او را نشان می‌دهد. 
کیارستمی در نگاهی که به هنر دارد، در تحلیل آثارش گفته بود: «تنها کاری که من می‌توانم بکنم این است که یک آیینه جلوی تماشاگرها بگذارم تا کمی تأمل کنند؛ قصد ارایه چیزی بیش از این‌ را ندارم».