ابراهیم حقیقی، طراح گرافیک و عکاس در شهر تهران متولد شد. حقیق در زمره‌ی طراحان نواندیش و از بنیان‌گذاران انجمن صنفی طراحان گرافیک است. او در فاصله‌ی سال‌های 1347 تا 1351 در دانشکده‌ی هنرهای زیبا در رشته‌ی معماری تحصیل کرد.در دوران دانشجویی به طراحی گرافیک روی آورد و در ای زمینه از راهنمایی‌های مرتضی ممیز بهره گرفت. سال 1348 فعالیت حرفه‌ای خود را با طراحی پوستر برای تئاترهای دانشجویی و طراحی جلد کتاب آغاز کرد. با دعوت فرشید مثقالی به جمع طراحان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پیوست. پس از انقلاب به تدریس در دانشکده‌های مختلف پرداخت. سال 1366 در برگزاری نخستین دوسالانه‌ی طراحی گرافیک حضوری فعال داشت. سال 1380 به عضویت اتحادیه‌ی بین‌المللی گرافیک درآمد.

حقیقی در طرح‌هایش غالباً از اسلوب فتومونتاژ و نمادهای تصویری استفاده می‌کند و سعی در بیانی سهل و ممتنع دارد. وی علاوه بر پوسترهای فرهنگی، جلد کتاب و نشانه، به طراحی صحنه و لباس، و عنوان‌بندی فیلم نیز پرداخته است. طراحی و ساخت ده قسمت از سریال تلوزیونی علی کوچولو از دیگر فعالیت‌های او بوده است؛ سریالی که از اولین نمونه‌های گرافیک متحرک در ایران به شمار می‌رود. حقیقی در عرصه‌های عکاسی و خط‌نگاری نیز طبع خود را آزموده است و آثارش را به نمایش گذاشته است. اخیراً در مجموعه عکس‌هایی نامتعارف با عنوان «طبیعت بی‌جان» به مضمون خشونت پرداخته است. حقیقی در رمینه‌ی نقاشی نیز تجربه‌هایی داشته است. عمده‌ی این آثار منظره‌نگاری‌هایی ترکیبی هستند که با استفاده از پاستل بر سطح عکس‌های طبیعت اجرا می‌شوند. کتاب‌هایی چون نشانه‌های حقیقی (1374)، پوستر تئاتر (1385)، گزیده‌ی آثار (1385)، و کتاب حقیقی (1392) تنوع کار طراحی او را نشان می‌دهد. وی درزمینه‌ی نظری نیز کار کرده و کتاب حرف‌های تکراری (1391) گزیده‌ای از نوشته‌های اوست. از نمونه آثار او می‌توان به لوگوی مجله‌ی فیلم (1365)، پوستر تئاتر رومئو و ژولیت (1379)، جلد کتاب تاریخ هنر (گامبریج)، پوستر صادق هدایت (1383) و چهارمین دوره‌ی جشن‌های خانه‌ی تئاتر (1386) اشاره کرد.