هادی روشن‌ضمیر در شهر بجنورد متولد شد. روشن‌ضمیر از نسل دوم هنرمندان جریان نقاشی‌خط به شمار می‌آید. او از دوران کودکی به خوشنویسی علاقه پیدا کرد و آموختن این هنر را از سن 13 سالگی آغاز نمود. سال 1370 به تهران آمد و در انجمن خوشنویسان نزد اساتید بزرگی همچون علی شیرازی و غلامحسین امیرخانی تعلیم دید.  نهایتاً موفق به کسب درجه‌ی ممتاز خوشنویسی از این مرکز شد.

 از اوایل دهه‌ی 1380 روشن ضمیر به نقاشی‌خط علاقه پیدا کرد و دست به تجربه‌هایی در این زمینه زد. این هنرمند تا کنون نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی متعددی در داخل و خارج از کشور داشته است. آثار او در گالری‌های ایرانی نظیر ساربان، سعدآباد، شمس و پردیس ملت به نمایش درآمده است. همچنین آثار او طی سال‌های 2006 و 2012 در مراکز هنری کشورهای قطر و اندونزی حضور یافته است.

تابلوهای این هنرمند را می‌توان از لحاظ موضوعی به دو گروه کلی تقسیم کرد. گروه نخست اصطلاحاً اسماء‌الحسنا هستند. در این قسم آثار، ترکیب‌بندی‌ بر مبنای چیدمان اجزای اسامی خداوند سامان می‌یابند. این تابلوها اغلب در ابعاد بزرگ خلق می‌شوند تا عظمت خداوندی را به خواننده القاء کنند. گروه دوم آثار او با بهره‌گیری از ادبیات، و به‌خصوص اشعار کلاسیک ساخته می‌شوند. شعرهای حافظ و مولانا دستمایه‌ی خلق اغلب این تابلوهاست. در هر دو گروه از آثار، با توجه به سبقه‌ی هنری روشن‌ضمیر، خصلت خوشنویسانه بر خصلت نقاشانه تفوق دارد. اردشیر میرمنگره در یادداشتی به مناسبت نمایش‌گاه این هنرمند در گالری ساربان می‌نویسد: «با مرور آثار هادی روشن‌ضمیر درمی‌یابیم که خوشنویس سنتی و اهل انجمن خوشنویسان است. اجرای تناسبات، جزییات و حساسیت‌های حروف و کلمات و کشیدگی‌ها و دوایر نستعلیق نشان از تسلط خوب او به خوشنویسی سنتی دارد. جرأت او در ارائه‌ی یک مجموعه ‌اثر نمایشگاهی، بدون بزک و شیرین‌کاری‌های تزئینی و رنگی، نیز نشان از وفاداری او به شکل اصیل خوشنویسی دارد و امتیاز آثارش محسوب می‌شود. درواقع، آثار وی در این نمایشگاه ـ و نمایشگاه پیشین ـ توده‌ای از حروف و کلمات روی‌هم‌نشسته هستند که تداعی‌کننده‌ی فضای سیاه‌مشق شده‌اند.» روشن‌ضمیر تجربیات خوشنویسانه‌ی خود را در زمینه‌ی مجسمه‌سازی نیز به کار گرفته است. برای نمونه در مجموعه‌ای با عنوان «پازل عشق» واریاسیونی از حجم‌های برنزی کوچکی می‌سازد. پیچ‌و‌تاب‌های این کلمه در ابعاد فضایی، بی‌شباهت به تابلوهای نقاشی‌خط او نیست.

وی علاوه بر کار هنری فعالیتهای مدیریتی و صنفی را نیز تجربه کرد. از جمله دو دوره بازرس انجمن خوشنویسان شهر کرج بود.اواخر دهه‌ی ۱۳۸۰ به هندسه حروف علاقه‌مند شد و آثاری را با برش لیزری روی ورق‌های فلزی خلق کرد. روشن‌ضمیر از سال ۱۳۹۰به‌مدت پنج سال مدیریت گالری ساربان را نیز به عهده داشت. او در سال ۱۳۹۰در کلاس‌های مجسمه سازی پرویز تناولی در مؤسسه ماه‌مهر شرکت کرد و با تکنیک‌های مجسمه‌ساز ی آشنا شد و کار حجم را با تکیه بر خوشنویسی آغاز کرد. مشهورترین آثار حجمی او در این دوره بیشتر با برنز و تکنیک ر یخته‌گری است. مضمون آثار این دوره تکرار کلمه عشق است.