هنگامه صدری متولد 1350 در تهران است. او استاد مدعو دانشگاه هنر اسلامی تبریز است. صدری پس از 20 سال فعالیت در زمینه‌ی نگارگری، تصمیم گرفت تا نقاشی را به طور جدی دنبال کند.

صدری اولین نمایشگاه انفرادی خود را در سال 1374 در گالری خانه‌ی سبز برگزار کرد. او در نمایشگاه‌های زیادی در داخل و خارج از کشور نظیر مکزیک، ایتالیا، روسیه، اندونزی و لبنان شرکت کرده است.

پرتره در اکثر کارهای صدری، نقش مرکزی دارد. در کنار پرتره‌ها معمولاً المان‌هایی حضور دارند که به نگارگری ایرانی اشاره می‌کنند. این امر باعث القای حس دوگانگی در مخاطب به هنگام تماشای آثار می‌شود. نمایش این دوگانگی هدف صدری است. او با تلفیق نگارگری و نقاشی رئالیستی عامه‌پسند، به بیان خاص خود دست یافته است و مخاطب را نیز با این نگاه همراه می‌کند. 

نقاشی‌های او به تحول و ترکیب فرهنگ‌ها در جامعه‌ی معاصر ایران اشاره دارد. تغییر و تحولی که بر هویت فردی و جمعی ایرانیان اثرگذار است. وجود هر یک از این فرهنگ‌ها و ارتباط آن‌ها با یکدیگر به مثابه‌ی گفتمانی است که محصول سه فرهنگ ایرانی، اسلامی و غربی است و می‌تواند هویتی تازه برای ما بسازد. هنگامه صدری خود در این باره می‌گوید: « هویت امر ثابتی نیست. درست است که ما نمی‌توانیم روی قومیت و زبان خود دخیل باشیم و این‌ها بدون دخالت و تصرف به ما می‌رسند، اما می‌توانیم در مورد سبک زندگی خود تصمیم‌گیری کنیم و آن را به عنوان یک امر ثابت نپذیریم.»