ایرج کریم‌خان زند (به‌اختصار ایرج زند)، نقاش و مجسمه‌ساز ایرانی، در سال 1329 در تهران متولد شد و در 23 آذرماه  1385 چشم از جهان فروبست. ایرج زند از سال‌های 1345 تا 1348 در  هنرستان هنرهای زیبا تهران آموزش دید و پس‌ازآن به هند و بعد به فرانسه سفر کرد. در فرانسه، بین سال‌های 1353 تا 1359 دوره نقاشی دانشسرای عالی ملی هنرهای زیبای پاریس (بوزار) را گذراند و چند سالی را تا سال 1363 در آوینیون، فرانسه کار و زندگی کرد.

ایرج زند پس از بازگشت به ایران به تدریس در دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه هنر پرداخت و از سال 1364  در نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی متعددی شرکت داشت. ایرج زند علاوه بر نقاشی و پیکره‌سازی به دیوارنگاری نیز می‌پرداخت و نقاشی دیواری‌هایی در  آوینیون و تهران پدید آورد.

رویین پاکباز درباره‌ی آثار زند نوشته است: «زند هنرمندی خیال‌پرداز بود. در دنیای خیال، حقیقتِ زیبایی‌های انسان و طبیعت را می‌جست؛ اما در نقاشی‌اش از مرز بازنمایی گیاهان تک افتاده، افق‌های پیچان، زیبارویان مغموم و آدم‌های غرق در بحر تفکر فراتر نمی‌رفت. مضمون‌های عارفانه را نیز غالباً با همین دیدِ رمانتیک تصویر می‌کرد. گزینه‌ی رنگی‌اش منحصر بود به رنگ سایه‌های آبی، قرمز و بنفش، و خط‌هایش مقید به توصیف اشکال و حالات موجودات خیالی. این قالب بازنمایانه در مجموعه‌ای از ترکیب‌بندی‌های گسترده، خطی و نیمه انتزاعی (1376-1387) شکسته شد و صور طبیعی به علائم و خطوط منحنی و شکسته تقلیل یافت. محتملاً درگیری با فرم، وی را به تجربه‌های سه‌بعدی سوق داد. از اواخر دهه‌ی 1370، اشکال ساده‌ای را از صفحات آهن، برنج و یا پلاکسی گلاس می‌برید و به نرمی خم می‌کرد. بدین‌سان، پیکره‌هایی سبک‌بال و پرپیچ‌وتاب از موجودات خیالی می‌آفرید».