سید محمد فدوی، طراح گرافیست، تصویرساز و نقاش با آثاری که با استفاده از تکنیک ابداعی خود (بداهه‌سازی) خلق می‌کند شناخته می‌شود. او همچنین در مقام مدرس هنر شخصیتی فعال و شناخته شده است. پدرش، سید هاشم فدوی اواخر دوره‌ی قاجار به عراق مهاجرت کرد، او از نقاشان قهوه‌خانه‌ای عراق بود وآثاری از او در قهوه‌خانه‌های مشهور نجف محفوظ است. همین نکته زمینه‌ی علاقه و آشنایی محمد فدوی با هنر نقاشی را فراهم آورد و از 10 سالگی با تشویق پدر به این هنر پرداخت. 

پس از اتمام سربازی، برای تحصیل نقاشی وارد دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران شد. این دوره مصادف به التهابات سال 1357 و سپس انقلاب فرهنگی بود و همین سبب شد تا دوره‌ی تحصیلی او 9 سالی به‌طول بیانجامد. سپس برای تحصیلات تکمیلی به دانشگاه تربیت مدرس رفت و درجه‌ی کارشناسی ارشد این رشته را دریافت نمود. 

او در دوران تحصیل شاگرد اساتیدی مشهوری همچون احصایی، ممیز، پاکباز و الخاص بود. در دوران جنگ 8 ساله، کارهای گرافیکی تبلیغاتی حول موضوع جنگ انجام داد که به‌صورت پوستر یا در برخی کاتالوگ‌ها منتشر می‌شدند. او از سال 1369 به عضویت هیئت علمی دانشکده‌ی هنرهای زیبا درآمد و خود را وقف تدریس این رشته به جوانان کرد. او در دانشکده روی تصویرسازی و ارتباط آن با گرافیک تمرکز داشت. با راه‌اندازی مقطع کارشناسی ارشد گرافیک، او به تدریس تکنیک‌های کاربردی تصویرسازی در زمینه‌ی گرافیک پرداخت. 

در ابتدای دهه‌ی 1370 او به همراه اساتیدی همچون احصایی و ممیز و شباهنگی مقدمات راه‌اندازی رشته‌ی تصویرسازی در این دانشگاه را فراهم آورد. از دهه‌ی 1370 دوباره علاقه‌ی کودکی خود، نقاشی را پی گرفت. او در دوران دانشگاه نیز به عنوان دانشجوی آزاد در کلاس‌های نقاشانی چون هانیبال الخاص و حمیدی شرکت کرده بود. از سوی دیگر دستاوردها و تکنیک‌های ابداعی خود در تصویرسازی، همچون «بداهه‌سازی» را در خدمت این دوره از نقاشی‌هایش قرار داد. او در این روش تأثیرات بداهه‌ی مواد را به سمت بیان موضوعی سوق می‌دهد. 

فدوی در آثار متأخرش با بهره‌گیری از غلتک و کاردک و وسایل چاپ روی بوم دست به خلق یک‌سری نقاشی زده است. در برخی از کارها تکنیک‌های چاپ با فن بداهه‌سازی درهم می‌آمیزند و این‌گونه تابلوهایی چندلایه پدید می‌آید. فدوی همچنین در زمینه‌ی مدیریت هنری فعالیت داشته است و در این راستا با مراکزی همچون فرهنگسرای نیاوران همکاری داشته است.