منیر شاهرودی فرمانفرماییان هنرمندی نوگرا که با بهره‌گیری از شیوه آیینه‌کاری و نقاشی پشت‌شیشه آثاری امروزی و معاصر پدید آورده است.تحصیل در دانشکده هنرهای زیبای تهران را نیمه‌کاره رها کرد و برای ادامه تحصیل به نیویورک عزیمت کرد و در سال‌های 1324 تا 1332 در دانشگاه کورنل، مدرسه طراحی پارسونز و جامعه هنرجویان به تحصیل پرداخت. 

منیر فرمانفرماییان پس از بازگشت به ایران آثارش را در اولین بی‌ینال تهران (1337) به نمایش گذاشت و موفق به دریافت جایزه شد. در سال 1341 اولین نمایشگاه انفرادی خود را در دانشکده هنرهای زیبای تهران برپا کرد. از آن پس نقاشی‌ها و آیینه‌کاری‌هایش را بارها در ایران و دیگر کشورها به تماشا گذاشت. در سال 1393 نمایشگاهی از آثارش در موزه گوگنهایم برگزار و موزه دایمی منیر فرمانفرماییان در سال 1396 در محل موزه نگارستان دایر شد.

فرمانفرماییان در نقاشی‌های اولیه‌اش عمدتاً به موضوع گل‌ها می‌پرداخت و از اواخر دهه 1340 طرح‌هایی هندسی با استفاده از آیینه و گچ بر اساس اصول ریاضی طرح‌های آیینه‌کاری سنتی پدید آورد. در دهه 1370 مجموعه‌ای به شکل جعبه‌های چوبی ساخت که در آن عکس‌ها، اشیا نوستالژیک و طراحی‌هایش را اسمبلاژ کرده بود. 

فرانک استلا، نقاش و مجسمه‌ساز مشهور امریکایی درباره آثار فرمانفرماییان می‌گوید: «رابطه منیر با معماری برای من بسیار جالب است. تجلی یافتن واقعی هندسه اسلامی در گروی استفاده از آن در سطوح معماری است، اما منیر آن را از دیوار جدا کرده و اساساً به سطح خاص خودش تبدیل کرده است. او هندسه‌ای را که اساساً به معماری وابسته بوده به سطحی مستقل تبدیل کرده است».