ابراهیم فرجی، نقاش، سینماگر و مدرس هنر در سال 1317 در تهران متولد شد. فرجی در هنرکده‌ی هنرهای دراماتیک در رشته‌ی سینما، گرایش سینماتوگرافی تحصیل کرد و کار نقاشی را از اواسط دهه‌ی 1340 با شرکت در کلاس‌های جنبی دانشکده آغاز نمود. 

ابراهیم فرجی نقاشی‌هایش را نخستین بار در سال 1344 در همان دانشکده به نمایش درآورد. اما نخستین کارنمای انفرادی او در فضای حرفه‌ای سال 1350 در گالری سیحون برگزار شد. نمایشگاه بعدی او در گالری سولیوان رقم خورد. سال 1353 به مناسبت برگزاری هفتمین دوره‌ی بازی‌های آسیایی تهران در کارنمای گروهی هنرمندان معاصر ایران و چند کارنمای گروهی دیگر شرکت داشت. سال 1356 برای گذراندن یک دوره‌ی آموزشی به فرانسه رفت.

فرجی در سال‌های فعالیت خود، به‌خصوص پس از انقلاب 57 به موازات کار سینما و نقاشی، به تدریس هنر نیز می‌پرداخت. او در هنرستان هنرهای زیبای دختران و پسران مشغول آموزش بود و در فاصله‌ی سال‌های 1373 تا 1383 ریاست هنرستان کمال‌الملک را بر عهده داشت. سال 1387 بزرگداشتی برای او در هنرستان هنرهای زیبای پسران برگزار شد و آثارش به همین مناسبت به نمایش درآمد. او همچنین مدتی به‌عنوان کارشناس امور هنری در وزارت ارشاد مشغول به کار بود.

فرجی در دوره‌ی کاری خود دست به تجربه‌های متنوعی زد و اغلب گرایش‌های پست‌امپرسیونیستی را در آثار خود آزمود. ضربه‌قلم‌ها و گزینه‌های رنگی او از امپرسیونیسم تا فوویسم را در برمی‌گیرد. حتی در معدودی از تابلوهای او اشاراتی به سوررئالیسم نیز مشهود است؛ برای نمونه در یک خودنگاره، تصویری از خود نقاش که سر بریده‌ی دالی را در دستان خود نگاه داشته نقاشی کرده است. تعداد قابل‌توجهی از آثار فرجی را خودنگاره‌های او تشکیل می‌دهند. در اغلب آن‌ها نقاش در کارگاه خود و به همراه ابزارهای نقاشی تصویر شده است. او همچنین تعدادی تابلوی طبیعت بی‌جان و چشم‌انداز را با تکنیک آبرنگ اجرا نموده است.

فرجی در حوزه‌ی سینما، فیلم‌های کوتاه نیز می‌ساخت و آثارش را در جشنواره‌ها شرکت می‌داد. از این میان می توان به فیلم‌های «ماشین سحرآمیز» و «پژوهش‌های بصری» اشاره کرد. او درسال 1383 در سن 66 سالگی چشم از جهان فروبست.