حجت‌الله شکیبا از نقاشان معاصر ایرانی است که با نقاشی‌های فتورئالیستی و باستان‌گرایانه‌اش شناخته می‌شود. آشنایی شکیبا با هنر به دوران کودکی او بازمی‌گردد. پدر حجت‌الله شکیبا از عکاسان گرگان بود و گاهی به فراخور سفارش نقاشی می‌کشید. شکیبا در کارهای عکاسی به پدرش کمک می‌کرد و پرتره‌هایی سیاه‌و‌سفیدی را که پدرش از مردم می‌گرفت رنگ‌آمیزی و روتوش می‌کرد. در همان دوران، در مسابقه‌ی نقاشی دبیرستان‌های گرگان شرکت کرد و مقام اول را کسب کرد. این‌ موفقیت انگیزه‌‌های او را مضاعف کرد. او در دوران اقامت خانواده‌اش در شهر مشهد مقدمات نقاشی رنگ روغن را نزد شخصی به نام جلالیان آموخت و بعدتر به هنرستان هنرهای زیبای پسران رفت و دیپلم نقاشی گرفت. شکیبا پس از پایان دبیرستان در دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران پذیرفته شد و تحصیلات دانشگاهی را در سال 1351 در رشته‌ی نقاشی به پایان برد. 
رویکردهای آکادمیک هنر برای او جذابیتی نداشت و پس از فارغ‌التحصیلی تلاش کرد تا راه مستقلی برای تمایلات شخصی‌اش بیابد. در این بین برای گذران زندگی به انجام‌ کارهای تبلیغاتی مشغول شد. در همین دوره بود که مجموعه‌ای فوتورئالیستی از اسکناس‌ها را در ابعاد بزرگ خلق کرد. تابلوهایی که حاوی ترفندهای چشمی بازیگوشانه‌ای بود که بیننده را در تشخیص مرز میان واقعیت و نقاشی دچار خطا می‌کرد. او در ادامه‌ی مسیر نقاشی‌هایش از تصاویر عکاسانه بهره گرفت و تابلوهایی بر اساس عکس‌های قدیمی خانوادگی خلق کرد. البته او در بازسازی این عکس‌ها به اصل تصاویر وقادار نمی‌ماند و به فراخور ضرورت‌های نقاشانه و یا احساسات خود در کمپوزیسیون، رنگ‌ها و یا عناصر درون تصویر دخل‌و‌تصرف می‌کرد. 
بعدتر گرایش او به مسئله‌ی قدمت و زمان با تمایلات باستان‌گرایانه‌‌ درآمیخت و رفته رفته کیفیتی شبه‌تاریخی در نقاشی‌های او پدید آورد. شکیبا نقاشی‌هایی با موضوع ایران باستان کشید که تصویری رومانتیک، نوستالژیک و رویاگونه از شکوه گذشته ارائه می‌دهند؛ زنی زیبا که تاجی بر سر و شاخه‌ی‌‌ نیلوفری به دست دارد و در مقابل پس‌زمینه‌ای از بقایای بناهای هخامنشی و ساسانی ایستاده‌ است. گاهی شاهان و سربازان نقش‌برجسته‌های سنگی کاخ جان می‌گیرند و شبح‌وار این زنان را در آغوش می‌کشند. این فانتزی‌های تاریخی پاسخی هستند به میل حسرت‌باری که نقاش نسبت به مسوّده‌های گذشته دارد. 
شکیبا نخستین بار آثارش را در سال 1355 در گالری سیحون به نمایش درآورد. دو سال پس از نمایش آثارش در بال سوئیس، نمایشگاهی انفرادی در لندن برگزار کرد (1358). آثار او بارها به‌صورت انفرادی و گروهی در کشورهایی نظیر امریکا، کانادا، امارات و ... به نمایش درآمده‌اند. گزیده‌ای از آثار او در کتابی تحت عنوان «نقاشی‌های شکیبا» به چاپ رسیده و جواد مجابی در مقدمه‌ی این کتاب شرحی بر آثار شکیبا نوشته است.