ایران درودی نقاش، نویسنده، کارگردان، منتقد هنری و استاد دانشگاه سال 1315 در خراسان متولد شد. او در خانوادهای سرشناس بزرگ شد؛ خانوادهی پدری او از بازرگانان معتبر خراسان بودند و نسب خانوادهی مادری او به بازرگانان قفقازی بازمیگشت که پس از انقلاب شوروی به ایران آمده و در مشهد سکنی گزیده بودند.
ایران با علاقهای که از دوران کودکی به نقاشی داشت، به فرانسه رفت و در دانشگاه هنرهای زیبا پاریس (بوزار) تحصیل کرد. ایران درودی در بروکسل، در آکادمی سلطنتی، تکنیکهای نقاشی ویترای را یاد گرفت و نیز در مدرسهی لوور تاریخ هنر را آموخت.
ایران درودی در نمایشگاههای انفرادی و گروهی بسیاری شرکت داشته است. آثار او در مجموعههای معتبر هنری از جمله موزه هنرهای معاصر تهران، موزه ایکسل بلژیک و موزه هنرهای معاصر نیویورک نگهداری میشوند.
در سال 1347، او تابلوی «نفت ایران» را برای شرکت آی.تی.تی که پروژه لولهکشی نفت آبادان به ماهشهر را اجرا کرده بود، خلق کرد. این تابلو در مطبوعات بزرگ آمریکا منتشر شد و شاملو به آن عنوان «رگهای زمین، رگهای ما» را نسبت داد.
در دهه 40، درودی به نیویورک رفت تا در زمینه کارگردانی و برنامههای تلویزیونی تحصیل کند و سرانجام از رشتهی تهيه و كارگردانی سينما و برنامههای تلويزيوني از انیستیتو آر. سی. ال نیویورک فارغالتحصیل شد. ایران درودی در آنجا با پرویز مقدسی آشنا شد و با او ازدواج کرد. پس از بازگشت به ایران، درودی در تلویزیون به کارگردانی و تهیه برنامههای تلویزیونی پرداخت و بیش از 80 فیلم مستند از هنرمندان مختلف تولید کرد. وی در طول عمر هنری خود با هنرمندان بزرگی چون ژان کوکتو، سالوادور دالی و آندره مالرو همکاری داشته است. همچنین کتاب «در فاصلهی دو نقطه» به قلم ایران درودی به چاپ رسیده است.
در سال 1390، وی 195 اثر از آثار خود را به مردم ایران اهدا کرد و با فروش خانهاش در پاریس هزینههای ساخت موزهاش را تامین کرد. کلنگ تاسیس این موزه در خانهای که ایران درودی 48 سال در آن زندگی کرده، خورده است.