آثار جعفر روح‌بخش را باید با فضای رمزآمیز و شاعرانه‌ای دریافت که روح هنر ایرانی در آن حرف اول را می‌زند. او از آن دسته مدرنیست‌های ایرانی است که با شوقی سرشار از انتزاع، جهان زیسته خود را به تصویر می‌کشید. اثر پیش‌رو، همچون بسیاری از آثار روح‌بخش، به روایتی تصویری از تاریخ و فرهنگ ایران بدل شده است.

نقاشی حاضر از آثار شاخص جعفر روح‌بخش است که در ترکیبی نیمه‌انتزاعی و با بهره‌گیری از امکانات نقشمایه‌های سنتی به ویژه پرنده توانسته به بیان عمق احساسات هنرمندانه خود بپردازد.

روح‌بخش که عمری دلبسته هنر شرق و نقشمایه‌های ایرانی بود، در این نقاشی از رنگ‌ها و نقوشی بهره گرفته که یادآور نقش‌ونگار قالی‌ها و گل‌ومرغ‌های قدیمی و سنتی است. گستره بوم با طیف رنگ‌های گرم، نشان از شناخت دقیق هنرمند از هنرهای سنتی ایران و همچنین هنر انتزاعی غربی دارد.

مهم‌ترین دستاورد هنری روح‌بخش، ناب‌گرایی در فرم و رسیدن به زبان شخصی در هنر انتزاعی و ساخت فضاهایی پرابهام و رمزآلود است که در کار او با ساختار تصویرگری تزیینی و سنتی به زیبایی درهم می‌آمیزد. خط‌های پرجنب و جوش، با انبوهی از انرژی، هر لحظه از شکلی به شکلی در می‌آیند.

این اثر، نمونه تمام عیاری از شاخص‌ترین دوره آثار روح‌بخش همراه با گستره‌ای منظم، زیبا و انتزاعی است که ترکیبی چشم‌نواز و در عین حال محکم را پیش چشم مخاطب می‌گذارد.