جلال‌الدین مشمولی، نقاش معاصر در  سال 1356 در قائمشهر مازندران متولد شد. مشمولی مدیریت گروه هنری حجم سبز و دبیری پروژه‌ی هنر در روستا را بر عهده دارد. او در پروژه‌ی «هنر در روستا» در بیش از 50 روستای کشور ورکشاپ نقاشی برگزار کرده است. جلال‌الدین دانش‌آموخته‌ی رشته‌ی گرافیک و تصویرسازی است. او در مصاحبه‌ای از علاقه‌ی توامان خود به نقاشی و سینما می‌گوید. سال 1378 در میان این دوراهی قدم در راه نقاشی می‌گذارد و از آن پس خود را وقف طرح و رنگ می‌کند. 

نخستین نمایشگاه انفرادی مهم این هنرمند در سال 1384 در «نگارخانه‌ی آثار» تهران برگزار شد. نگارخانه‌ی دریابیگی، در سال 1385 میزبان نمایشگاه انفرادی بعدی او با عنوان «اینجا تمام روستای من است» بود. «دختر مش‌حسین آقا» عنوان نمایشگاه انفرادی دیگر او در گالری سیحون بود که سال 1387 برپا شد. این نقاش، هویت بومی خود را در عناوین و آثار نمایشگاه‌های بعدی نیز حفظ کرد؛ «وقتی شهری شدم»، «پسران سیاهرود»، «گل‌ گاو‌زبان». آثار مشمولی به خارج از مرزهای ایران نیز راه برده‌اند. سال 2011 در نمایشگاه گروهی هنرمندان ایرانی با عنوان «هنر روستا» که در گالری مکعب مالزی برگزار شد حضور داشت. سال 2013 نقاشی‌های او در نمایشگاه «سه هنرمند ایرانی در آلمان» در گالری Kunst aus an der alster  شهر هامبورگ به نمایش درآمد. آثار او در یادواره‌ی مکرمه قنبری در دانشگاه کلمبیا نیز ارائه شدند. همچنین این هنرمند در گالری لیندا فارل پاریس و گالری رنگانه باربیزون دو نمایشگاه انفرادی داشته است. مشمولی در عرصه‌ی پژوهش هنر هم فعالیت داشته و دو کتاب با عناوین «پیشگامان هنر معاصر جهان (مروری بر زندگینامه‌ی سی نقاش دوره‌ی مدرنیسم اروپا» و « چهره به چهره (طراحی از چهره‌های ماندگار ادبی و هنری ایران)» منتشر کرده است. 

چنان که از عناوین نمایشگاه‌ها و آثار او برمی‌آید او خود را به هویت روستایی و بومی متعهد می‌داند. این تعهد در ساحت موضوعی و نیز فرم نقاشانه‌ی او ظهور و بروز داشته است. برای نمونه در مجموعه‌ی گل‌گاوزبان، دو نقش‌مایه‌ی گل و گاو را با هم ترکیب می‌کند و واریاسیون‌هایی بر اساس بازی با این دو خلق می‌کند. تمایل او به ساده‌گویی و چکیده‌نگاری نیز در راستای هویت بومی آثار او قرار می‌گیرد. گزینه‌های رنگی او نیز اغلب از کیفیتی طلیف و شاعرانه برخوردارند. این کیفیات با رنگ‌گذاری روحی او در اغلب آثار موکد می‌شود. نقش‌مایه‌های گیاهی در دوره‌های دیگر آثار او، همچون «گلدان‌ها» نیز تکرار شده‌اند.