پرویز شاپور (۵ خرداد ۱۳۰۲ – ۱۵ مرداد ۱۳۷8) نویسنده و طراح، به مبدع کاریکلماتور (آمیخته‌ی کاریکاتور و کلمات) شهرت دارد. او مدرک لیسانس‌ رشته اقتصاد را از دانشگاه تهران دریافت کرد و مدتی کارمند وزارت دارایی اهواز بود. شاپور در حین فعالیت برای روزنامه‌های محلی اهواز مطلب می‌نوشت. 

 

او نخستین‌بار آثارش در سال ١٣٣٣ در نشریات اهواز از جمله «آوای ملت» و «فریاد خوزستان» منتشر شد. وی از اهواز به تهران آمد و در مجله «توفیق» نوشت و جزو هیات تحریریه شد. در همین مجله مطالب طنزی مثل «یادداشت‌های دختر حوا» را به نگارش درآورد. 

 

او بعد از سال‌ها فعالیت در مجله توفیق، با افرادی مانند اردشیر محصص، بیژن اسدی‌پور و عمران صلاحی آشنا شد. محصص او را به طراحی، تشویق کرد. پرویز شاپور همچنین با مجله سپید و سیاه، گل آقا و خوشه همکاری داشته است.  

 

شاپور در نمایشگاه‌های متعددی حضور پیدا کرده، مانند نمایشگاه انفرادی در گالری زروان در سال ۱۳۵۴، نمایشگاه انفرادی در گالری آریا در سال ۱۳۷۴ و نمایشگاه گروهی در نگارخانه‌ی تخت جمشید با بیژن اسدی پور و عمران صلاحی در سال ۱۳۵۶.

 

آثار او ترکیبی از طنز و هنر انتزاعی بود که باعث شد توجه زیادی را به خود جلب کند. اولین کتاب کاریکلماتور او، شامل طرح‌ها و نوشته‌هایش، در سال ۱۳۵۰ توسط «انتشارات نمونه» به چاپ رسید. از پرویز شاپور نوشته‌ها و طرح‌های دیگری مثل «قلبم را با قلبت میزان می‌کنم»، «فانتزی سنجاق قفلی»، «تفریح‌نامه» و طراحی کتاب «موش و گربه» عبید زاکانی نیز برجای مانده است.