توکل اسماعیلی، مشهور به «مش اسماعیل» در سال 1302 در قزوین متولد شد. او در سال 1342 زمانی که در دانشکدهی هنرهای زیبای تهران مستخدم بود، مجسمهسازی را به صورت خودآموخته آغاز کرد. استعداد بینظیر مش اسماعیل در مجسمهسازی باعث شد تا مدیر دانشکده که در آن زمان هوشنگ سیحون بود، او را به عنوان دستیار مجسمهسازی منصوب کند.
توکل اسماعیلی در دوران حضور خود در دانشگاه تهران توانست اصول پایهی مجسمهسازی را از پرویز تناولی بیاموزد. همین امر، به همراه توجه ویژهی تناولی به او باعث شناختهشدنش در میان اهالی هنر شد. مجسمههای مش اسماعیل در کشورهای گوناگونی نظیر آلمان، انگلیس و بلژیک به نمایش درآمدهاند. همچنین آثار او بارها در حراج تهران شرکت داشته و فروخته شدهاند.
در میان آثار مش اسماعیل، مجموعهی بزها بیش از همه شهرت دارد . او در آثارش از ضایعات فلزات، بهخصوص آهن با تکنیک خالجوش استفاده میکرد. موضوع آثار مش اسماعیل متأثر از فضای زندگی و خاطرات شخصی و همچنین واکنشهای وی به مسائل اجتماعی است. توکل اسماعیلی در سال 1373 چشم از جهان فروبست. تعدادی از آثار این هنرمند خودآموخته در اماکن عمومی تهران نصب شدهاند؛ مثل دانشکدهی هنرهای زیبای تهران، مجموعهی ورزشی آزادی تهران، مجموعهی فرهنگی و تاریخی سعدآباد تهران و پارک جمشیدیه.