وحید چمانی، نقاش معاصر در شهر تهران متولد شد. او را با نقاشیهای مشهورش که نام اسیدآمینهها را بر آنها نهاده میشناسند. چمانی تحصیلات مقدماتی هنر را تا سال 1379 در هنرستان هنرهای زیبای تهران سپری کرد. سپس وارد دانشگاه سوره شد و رشتهی نقاشی را در این دانشگاه ادامه. نخستین نمایشگاه انفرادی چمانی در سال 1384 در گالری هنر تهران برگزار شد. سال 1386 در نمایشگاهی گروهی در موزهی هنرهای معاصر تهران شرکت داشت. نخستین تجربههای بینالمللی چمانی در سال 1388 در گالری کنوس نیویورک و کالج هنری رویال لندن رقم خورد. او یکسال پس از برگزاری این دو نمایشگاه گروهی، نخستین نمایشگاه انفرادی خارجی خود را در همان گالری کِنوس نیویورک برگزار کرد. او در گالریهایی نظیر لازارو و اینترنشنال آرت سنتر پاریس هم بهصورت انفرادی آثارش را به نمایش گذاشته است.
وحید چمانی در سال 1385 در چهارمین دوسالانهی نقاشی جهان اسلام برگزیده شد. یکسال بعد جایزهی ویژهی جشنوارهی هنر جوان را نیز از آن خود کرد. او در سال 1387 به عنوان هنرمند برگزیدهی هفتمین دورهی دوسالانهی نقاشی ایران انتخاب شد. از توفیقات بینالمللی او نیز میتوان به کسب عنوان هنرمند منتخب از رویداد «آرت بریج» واشنگتن اشاره کرد.
نقاشیهای چمانی حالوهوایی خیالپردازانه و فانتاسماگورال دارد. او با رویکردی کمینهگرایانه به فیگور، شخصیتهای منحصر به فردی خلق میکند که گویی اجزای چهره و اندامهاشان آب رفته و تا مرز محو شدن پیش میرود. او در دورههای اولیهی هنریاش، بخشی از اجزای تکچهرهها را معیوب، مخدوش یا حذف میکرد و از این طریق حالتی تروماتیک به موضوع خود میبخشید؛ چهرههایی که لب ندارند یا چشمخانههاشان تهی و سیاه است. اما رفته رفته این خصلت از آثار او کنار رفت، تکچهرهها جای خود را به اندامهای کامل انسانی دادند. در سالهای اخیر فضاهایی انداموار و ملهم از معماری ایرانی بر پسزمینهی فیگورهای او افزوده شده است. اگرچه نقاشیهای چمانی به لحاظ فرمی با سنتهای هنر ایران ارتباطی ندارند، اما بهرهگیری از گزینههای رنگی نظیر فیروزهای (بهصورت محدود) و فامهای قهوهای ( در قالب گسترههای رنگی و فضایی)، لباسهای قجری شخصیتها (همچون کلاه قاجاری، یا لباسهای زنان آن دوره) و مختصات فضایی تابلوها که شبحی از معماری ایرانیاند، رنگوبویی بومی به آثار او میبخشد و ارجاعات مبهمی به تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران دارد.
اولین حضور آثار وحید چمانی در حراجها به آبان 1389 (اکتبر 2010) به خانهحراج کریستیز بازمیگردد. آثار او تا سال 2021، 6 مرتبه در حراجهای داخلی حضور یافته و 100 درصد آثارش به فروش رسیده است. در این بین گرانترین اثر او در «هنر مدرن معاصر و بینالمللی» (کریستیز) به مبلغ 27500 دلار در 4 آبان 1389چکش خورده است.