خط، فاصله‌ی بین هر شخص با دیگری است به مثابه اثر انگشت ، یکتا و منحصربفرد و فاصله نزدیک نبودن مطلق به یک موجود و گاه نزدیک نبودن به لحاظ مکان و گاه به لحاظ زمان است، فاصله جدایی و سوایی است  خط فاصله، اشاره به سوایی منحصربفرد است، اشاره به رج نزدن تکرارهاست، به آفرینش اثر خویشتن هنرمند است، به بیان دغدغه های شخصی و ذهنی او در خط، نقاشی،حجم و هنرهای تجسمی و نمایشی، ازدیرباز و پارینه سنگی تا به امروز و هنرمعاصر هرچند همراه با تفاوت در بستر و ابزار و ... اما شاهد آثاری روایتگر از دغدغه های هنرمند آن دوره بوده ایم که نقشی از بود و هستی او را در دل تاریخ به جای گذاشته است؛ از نقش های روی دیواره های غار لاسکو که با بدوی ترین ابزارها ترسیم شده اند و خط هیروگلیف، با کنده کاری بر روی ستون ها و تندیس ها صحبت بر سر اندیشه حاضر در آثار و  تکرار نکردن مکرراتی هست که از هنرمند گذشته، با کمترین و ساده ترین ابزار هم شاهد نبوده ایم. اما هنرمند امروز با وسعت بیشتر در انتخاب بستر برای خلق اثرگرفته تا نحوه نمایش اما دچار رونویسی و بازنویسی آثار شده است خط فاصله، اولین نمایش از چند نمایشی ست که به این رویکرد در زمینه نقاشیخط می پردازد.

کورش مومنی