نو-ستالژی نام مجموعه‌ای از آثار عکاسی بیژن صیفوری، هنرمند معاصر ایرانی است که از 25 مهرماه 1393 در گالری راه ابریشم به نمایش در می‌آید.

این مجموعه راوی تصاویری از تخت‌جمشید، با نگاه ویژه‌ی هنرمند است. صیفوری، همانگونه که در مقدمه کتاب نو-ستالژی آورده است، با اشاره به جایگاه پارسه یا تخت‌جمشید در ناخودآگاه ایرانی، قاب‌هایی معاصر را در ترکیبی جدید و ویژه ارایه کرده است. او می‌گوید: «پارسه، خود پارادوکسی است بزرگ. پارسه، پرسپولیس یا تخت‌جمشید، این پایتخت باشکوه امپراتوری هخامنشی، پَرهیبی است فرهمند در ناخودآگاهِ جمعیِ ایرانی. رویای گذشته‌ای است پرافتخار در ناکامی ادوار. سندِ برتری تاریخی است به‌رغمِ تلخکامی اعصار. دوهزاروپانصد سال عظمت است، اما فرسوده و فروافتاده. پارسه جمع اضداد است؛ شکوهمند و کلیشه‌، ویژه اما عوامانه. پارسه نوستالژی‌ای‌ست نو.»

«نو-ستالژی/ NEOSTALGIA، مجموعه‌ای است حاصل پَرسه‌های دیداری در خرابه‌های کاخ-معبد پارسه که از آغاز، بنا را بر فراموشی کلیشه نهاده است. برداشتِ نگاهِ عکاس، در جستجوی مناسبات زیبایی‌شناختی مألوف خود، قاب‌هایی‌ست 45 × 90 سانتیمتری. لته‌هایی پیشنهادی، اما قابل تغییر و جابه‌جایی در چیدمان نهایی، براساس فضای نصب. قاب‌هایی معاصر، برگرفته از نقش‌ها و حجم‌هایی دوهزاروپانصد ساله. لت‌هایی که گاه به‌تنهایی و گاه در کنار هم، راوی ارتباط اجزای مجموعه‌اند. ارتباطی ریخت‌شناسانه، که با برداشت‌هایی چندگانه، داینامیزمِ دیداریِ معناگرا را فراخوانده است، تا صورت را جان‌بخشد و به‌جنبش درآورد. این‌جاست که چیدمان نماهایی نزدیک از آثاری دور، زایشگر گستره‌ی دیداری جدید است و آفریننده‌ی نوستالژی نو.»

بیژن صیفوری پیش از این نیز با مجموعه‌ی کاستی همگانی در سال 1390، رکوردِ برترین فروش در نمایشگاه عکاسی معاصر جهان، حراج بونامز 2011 را از آن خود می‌کند. این مجموعه در نمایشگاه‌ها و حراجی‌های دیگری همچون کریستیز، آرت دوبی، حراج تهران و حراج هنر معاصر میلن عرضه می‌شود. مجموعه آثاری مفهومی، برگرفته از ادبیات عرفانی ایران و در جهان اندیشگی مولوی، که به‌گفته‌ی منتقدین اروپایی، بازیابیِ هنرِ گرافیک‌ در جهانِ تکنولوژیکِ امروز است