«سنگ، کاغذ، قیچی» دیرینه ای همراه با ما از کودکی تا به هر روز ، تفریح یا چالشی برای کودک گذشته و حتی کودک امروز ؛ دارای ویژگی متمایز کننده ای با سایر سرگرمی‌های موجود…

شاید و از «نگاه»ی دیگر، وجود کاغذی که سنگ را در آغوش می‌گیرد …و یا تعیین کننده بودنش در بزنگاه‌های تصمیم و نتیجه …

کاغذی که مدادی شد ، رسم شد و طرح شد

کاغذی که زیر تیغ برش خورد

برشی در کنار دیگری قرار گرفت

جوش شد ، مدل شد ، ریخته گری شد و …

در نهایت حجمی‌را ساخت این گونه

سرآخر تصمیمِ نمایشگاه «سنگ، کاغذ، قیچی» در بزنگاه روزهای پر تنش اخیر تصمیمی‌در جهت برش و شکافی در یأس و امیدی چون سنگ استوار در کاغذ روح را به همراه خود دارد.