"به یاد داشته باش که خواهی مرد" به لاتین ”Memento mori”، مفهومی است که ریشه در نظریات فلاسفه‌ی اروپای دوران کلاسیک و مسیحیت دارد و به تدریج در هنر و معماری از دوره‌ی قرون وسطا به بعد ظاهر شد. در تابلوهای «Memento mori» معمولاً جمجمه‌ی انسان وجود دارد، اما نمادهای دیگری چون: ساعت شنی، شمع‌های خاموش یا در حال تحلیل، میوه‌ها و گل‌ها نیز در این ژانر تکرار می‌شوند که یادآور اجتناب‌ناپذیری مرگ، ناپایداری، کوتاهی و شکنندگی زندگی انسان هستند. اغلب این نمادها در اثری که موضوع اصلی آن چیز دیگری است، مانند پرتره، به کار می‌روند. مجموعه‌ی پیش رو براساس الگوهایی متشکل از فرم‌های تکرار شونده‌ی فیگوراتیو شکل گرفته و با نگاهی به مفهوم "به یاد داشته باش که خواهی مرد" تلاشی معاصر برای ادامه دادن این ژانر در نقاشی است. از آن رو که مطرح کردن دوباره‌ی امر کهنه به شکلی نو یکی از امکانات بی‌شمار هنر امروز است، عناصر بکار رفته در این مجموعه نیز از برخی آثار تاریخ هنر وام گرفته شده‌اند و در ساختار تزیینی الگوها، معمای ابدی مرگ و رستاخیز را تکرار می‌کنند.