توالیتر یک سیستم است. سیستمی که نه تنها همه چیز و همه‌کس را در خود ذوب کرده و به شکل خود در می‌آورد، بلکه همه چیز را به گَند و کثافت و نهایتا نابودی می‌کشاند. در این سیستم حتی برای اشیاء و مصنوعات بشری نیز برنامه و هدفی مشخص شده! سیستمی که با تکثیر خود به دنبالِ تمامیت‌خواهی است (تکرار و تکثیر خطوط افقی، عمودی و مورب کاسه توالت اشاره به این مفهوم دارد.) در این تکثیر همه‌چیز دچار تکرار می‌شود، تکراری ملال‌آور و طاقت فرسا به طوری که همه چیز و همه‌کس گرفتار سرگیجه و تَهوع شده و شروع به برون‌ریزی می‌کنند. در این سیستم فلسفه‌ی وجودی بر پایه‌ی این جمله میباشد: " من ذوب می‌شوم، پس هستم! "

توالیتر  سیستمی است که ظاهرا بسیار دقیق و حساب شده طراحی شده و همه‌ی محاسبات را به‌ شکل خود درآورده و بی‌اعتبار می‌کند. در این سیستم چه عاقلانه و منطقی رفتار کنی و چه هیجانی و بی‌منطق، نتیجه یکسان خواهد بود.

جوهره‌ی اصلی این سیستم (کاسه توالت) دارای خطوط عمودی، افقی و مورب است و تکرار این خطوط است که ساختار را می‌سازد. همه چیز از او شروع و به او خَتم می‌شود. همه‌چیز از او شکل می‌گیرد و همه ی اشکال در او مُستحیل می‌شوند. هم زاینده است و هم نابودگر...