نقاشی کشیدنِ گل ها از زمانی آغاز شد که لابه لایِ کارهای فیگوراتیو و طبیعت بیجان و برای تجربه‌ی بیشتر «دیدن» شروع کردم و رفته رفته بخش زیادی از پروسه ی روزمره ام شد تا به امروز که بیشتر از هر زمان دیگری گل ها را نقاشی می کنم و لابه لای آنها نقاشی هایِ دیگر.

این تغییر فضا و توجه به گُل در نگاه اول تغییری برای خود و جهان بینی ام بود و هم گشودن بیشتر زبان نقاشی. نقاشی ای که امروزه حس می کنم سرخوشانه تر پیش می رود و در حال و هوای مثبت.

چیزی که در دوباره دیدن نقاشانی مثل ونگوگ -ماتیس و هاکنی مرا مجذوب خود کرد.نقاشی کشیدن از گل برای آنها شکلی از گذرا بودن زندگی و زیبایی ست.

جایی هاکنی درباره ی گل های آفتاب گردان ونگوگ می گوید:متوجه خواهید شد که آنها خیلی دوام نمی آورند...باید نقاشی کشید.خیلی سریع.اگر بخواهید طوری به نظر برسند که انگار زندگی آنجاست.