گالری اُ نمایشی از آثار اخیر مجید بیگلری (م. ۱۳۶۵ تهران) را با عنوان «پرچم سفید» برگزار می‌کند.

انباشت و نگهداری از خاطراتی که رها شده‌اند، کار اصلی مجید بیگلری است. او در نمایش «پرچم سفید» عدم قطعیت پیروزی‌ها و شکست‌های انسان معاصر را بازسازی می‌کند. پرچم سفید که نماد صلح و تسلیم شدن است، از شروع گفت‌وگویی نو باز می‌ماند و از کارکرد می‌افتد. ترک‌کردن‌ها و مهاجرت‌های اجباری و رابطه‌ی آن با شهرها، سازه‌ها، اشیاء یا افراد رها‌شده و وضعیت ناپایداری که انسان در آن به‌ سر می‌برد، از پرچم سفید، چیزی چرک و ابهام‌آمیز به‌جای می‌گذارد. مجید در ادامه‌ی مجموعه‌های خود مانند «احتمال تجربه‌پذیری زندگی حقیقی»، یادواره می‌سازد و یادآوری می‌کند؛ یادآوری گذشته‌ای که تغییر و دست‌بردن در آن، پس از مدفون شدن زیر انبوه خاک و سیمان و رنگ، غیرممکن به نظر می‌آید.

در مجموعه‌ی جدید مجید، ترک کردن و رفتن در طیفی وسیع اتفاق می‌افتد؛ از شهر تا ساختمان، از سازه تا اتاق، از اتاق تا شئ و از اشیاء تا انسان. منظره‌های شهری زنگ‌زده همان‌قدر در گذشته گیر افتاده‌اند که ساختمان‌ها و فضای شخصی افراد با از‌یاد‌‌رفتن دست و پنجه نرم می‌کنند. گل‌هایی که از آن‌ها مراقبت نشده و از یاد رفته‌اند در دستان مجید بار دیگر معنای خود را باز می‌یابند. عکس‌های خصوصی خانواده‌ی «دقیق» که حالا ترک شده‌اند، تلنبار و مهروموم‌شده از چشم ما محفوظ می‌مانند. با ترک شدن، عکس‌ها کارکرد یادگاری بودن خود را از دست داده چراکه این خاطرات از آن دیگری‌اند و از حاضران در عکس کسی باقی نمانده که آن‌ها را به یاد آورد.