مجموعه حاضر در نگاه اول و با صراحت به فرم می‌پردازد. نسبت‌ها و فضای ایجاد شده‌ی حاصل عبور خطوط از میان هم، حاصل مشاهده و بازنمایی سازه‌های نیمه‌ساخت فضاهای شهری امروز‌ند.
سازه در مهندسی بخشی از حجم است که بارهای وارده را تحمل و به محیط اطراف منتقل می‌کند. اما سازه می‌تواند فراتر از پیچیدگی فرمی و کاربرد خود، عمل کند و اشاره‌ای معنامحور به پیچیدگی و درهم‎تنیدگی مصائب زندگی امروز داشته باشد. سازه استعاره‌ای از سیالیت بین دو قطب مثبت و منفی زندگی است.