نام آرمان یعقوب پور با منظره‌نگاری گره خورده است. این مدرس، پژوهشگر و نقاش نوگرا در شهر بروجرد متولد شد. او درجه‌ی کارشناسی نقاشی را از دانشکده‌ی هنرهای زیبای تهران دریافت کرد. سپس کارشناسی ارشد و دکتری رشته‌ی پژوهش هنر را در دانشگاه تربیت مدرس سپری نمود. او بعدها به عضویت هیئت علمی دانشکده‌ی هنر نیشابور درآمد. یعقوب پور در سال 1392 برای نخستین‌بار آثارش را به‌صورت انفرادی در گالری گلستان به نمایش درآورد همان سال به عنوان پرفروش‌ترین هنرمند گالری گلستان معرفی شد. نمایشگاه انفرادی بعدی او با عنوان «ماتریس» یک سال پس از آن با همکاری گالری موسسه‌ی ماه مهر رقم خورد. از آن پس آثارش را بارها به‌صورت انفرادی و گروهی در گالری‌های مختلف تهران و شهرستان‌ها به نمایش درآورده است. اولین حضور آثار آرمان یعقوب پور در حراج‌ها به دیماه 1397 (نوامبر 2010) به دهمین دوره‌ی حراج تهران بازمی‌گردد.

چنان که در ابتدا گفتیم آرمان یعقوب پور به عنوان نقاش منظره‌پرداز شناخته می‌شود. چشم‌اندازهای طبیعی (سبزه‌زار و رج درختان تبریزی) و بافت روستایی (خانه‌های گنبدی کاه‌گلی) موضوعات موردعلاقه‌ی او هستند. ویژگی اصلی کارهای آرمان یعقوب پور در نحوه‌ی برخورد او با رنگ‌ماده نهفته است. او رنگ‌ها را به‌صورت جرمی به کار می‌برد و لایه‌های ضخیم رنگی را به‌صورت لایه‌لایه کنار هم می‌چیند. کشف اهمیت جسمانی رنگ‌ماده و تبدیل آن به موضوع محوری نقاشی از دستاوردهای هنر مدرنیستی بود. منوچهر یکتایی از نخستین نقاشان ایرانی بود که اهمیت جرمی رنگ‌ماده را دریافت و آن را در نقاشی‌هایش پیاده کرد. تأثیر نقاشی‌های منوچهر یکتایی و کنش نقاشانه‌ی او در شیوه‌ی نقاشی آرمان یعقوب پور آشکار است. این تأثیر حتی در نحوه‌ی برخورد با پرسپکتیو (متمایل ساختن عمق میدان به سمت سطح بوم)، ترکیب‌بندی مثلثی آثار، کمینه‌گرایی و همچنین سیطره‌ی رنگ سفید و سطح بوم بر کلیت نقاشی او مشهود است. 

موضوع آثار آرمان یعقوب پور منظره و درختان است. او در پاسخ به این سوال که نقاشان زیادی تاکنون «درخت» کشیده‌اند اما چرا آثار هرکدام منحصربه‌فرد است؟ بیان می‌کند: «جواب را در سوال شما می‌توان یافت. هر یک از این آثار جذابیت خاص خودشان را دارند. هر کس از منظر جهان خود درخت را نمایش می‌دهد. درخت در آثار داوود امدادیان شکوه و والایی طبیعت را نمایش می‌دهد و در آثار حسین محجوبی دنیایی مثالی. ذهن هنرمند است که جذابیت را باعث شده. درخت بهانه‌ای است که از شاخ و برگ آن بالا می‌رویم تا به جهان هنرمند دست یابیم». یعقوب پور در مورد مرجع بصری آثارش عنوان کرده است که: «بسیاری از آثارم ذهنی هستند، اما این ذهنیت به واسطه‌ی تصاویری که از طبیعت در حافظه دارم شکل می‌یابند. گاهی ممکن است یادآور منطقه‌ای خاص باشند اما هدفم عینیت‌پردازی به قصد نمایش مکانی خاص نیست».