حسین‌علی ذابحی در سال 1324 در تهران به دنیا آمد. بعد از اتمام تحصیلات متوسطه در هنرستان هنرهای زیبای پسران، در سال 1347 برای تحصیل در رشته‌ی نقاشی راهی فرانسه شد و به سال 1354 مدرک کارشناسی ارشد خود را از مدرسه‌ی هنرهای زیبای پاریس دریافت کرد. پس از بازگشت به ایران به عنوان مدرس در هنرستان هنرهای زیبای پسران و دانش‌سرای عالی مشغول به کار شد. اما از سال 1367 بود که به طور جدی به عنوان استاد نقاشی در دانشگاه هنر تهران و بعدتر دانشکده‌ی هنر و معماری دانشگاه آزاد به تدریس نقاشی پرداخت.

 سبک ویژه‌ی ذابحی بیش‌تر ملهم از شیوه‌های مختلف نقاشی مدرنیستی، نظیر اکسپرسیونیسم و فوویسم است. از ابتدای دهه‌ی 1360 به بعد بود که این شیوه آرام‌آرام در آثار ذابحی نمود پیدا می‌کند و به تدریج به سبک ویژه‌اش تبدیل می‌شود؛ سبکی که در طول چند دهه‌ی بعدی کم‌و‌بیش با تغییرات اندکی همراه بوده است. آثار او معمولاً با طنازی و گروتسک همراه است و در اجرا از رنگ‌های غلیظ و تیره استفاده می‌کند که با لکه‌هایی از رنگ‌های روشن همراه می‌شوند. عمده‌ی آثارش در قالب تک‌چهره‌ها و طبیعت‌ بی‌جان خلق‌ شده‌اند. در دهه‌های 1380 و 1390 آثارش را به شکل مستمر در نمایشگاه‌های انفرادی و گروهی مختلف به نمایش گذاشته است.