این سطوح هندسی ساده که براسا روابط متقابل فی‌ما بینشان ترکیب یافته‌اند، ریشه در‌ کهن الگوها و خاطره قومی ما انسان‌ها دارد. شکل مربع از گذشته دور نماد و نشان مکان است و اغلب فرهنگ‌ها،زمین، و دشت‌ها به شکل مربع و یا مربع مستطیل نمایش داده شده است.
در فرهنگ نماد‌ها از مربع به عنوان نوع کامل مکان‌های محصور،مثل باغ،کشتزارها،حیاط و غیره یاد شده و پایتدگی و استحکام را نمادین است. و یا «مربع نماد زمین است در‌ مقابل آسمان».
گستره‌ی طبیعت در آثار امدادیان با انتخاب خط افق بالا و زاویه دید از پایین شکل می‌گیرد و به تدریج زاویه دید این هنرمند،رفیع تر و به بالاتر عروج پیدا می‌کند. تا سطوح منتظم کشتزار،باغ و دشت به صورت اشکال هندسی مربع و مستطیل عینیت یافته و نهایتا به انتزاع از نوع هندسی آن منتهی می‌شود. در این گستره‌های وسیع و در عین حال ساده و بدون زواید، رنگ به مدد فرم آمده و همگام با بافت ظریفی که با سطوح همراه می‌شود،فضای آرام،موزون و دلپذیری از دشت‌های فراخ این سرزمین به تماشا می‌گذارد.

بخشی از متن دکتر مهدی حسینی