جاذبه ی نام و شهرت و پول؛ مناعت طبع بسیاری از [به ظاهر] هنرمندان را ضایع کرده است تا جایی که اقلیتی که به طور ماهوی و تاریخی وظیفه ی پیشرو بودن داشت، در چند دهه گذشته، به خواست اکثریت متمایل می شود تا همچون هر بازار دیگری از اقبال عمومی و محبوبیت و ثروت و امکانات بیشتری برخوردار باشد. تفکر ناب و بلنداندیشی جایش را به درخشش های ناگهانی و هیجان انگیز، اما سطحی داده تا تعداد بیشتری را مجذوب کند. در اینچنین کنش هایی؛ همه الزامات هنر حداکثر به حیرتی ساده و زودگذر فروکاسته می شود. در این بازار مسگری، کم مایگان چنان بر طبل های بزرگ می کوبند که آواز نی لبک خوش الحان زرگران گم می شود. این سرانجام هنر ـ صنعت است که با حمایت بنگاه های مالی، سیاسی و ایدئولوژیک و البته با علائق ساختگی عام، قله های هنر را یک به یک فتح و پست می کند. آیا حذف هویت پیشین از هر شیء و رویدادی به هنر منجر می شود؟ این نمایشگاه؛ دوباره از چیستی، چرایی و چگونگی هنر و نقاشی می پرسد.

تعدادی از تابلوهای این نمایشگاه کاملاً اقتباسی است و هر کدام به اثری شاخص و یا شناخته شده از آثار هنر مدرن و معاصر اشاره دارد.