در خود قرار بياب و بنگر، تا دريابی چه سامانی داری. 
اين جمله‌‌اي از «پرسيوس» شاعر رومی (34 – 62 ميلادي) است که «ايمانوئل کانت» به عنوان پيام فلسفه‌اش در مقدمۀ کتاب «سنجش خرد ناب» آورده است. مسيری که در جست‌وجوی مفهوم خانه با نمايش نخست «من‌کوب» بابک امجد آغاز شد، در اين نمايش دوم به نتيجه می‌رسد. هنرمند ما را به «خانه»‌ دعوت می‌کند؛ خانه‌ای که خود طراحيده و ساخته است.  بعد از تجربۀ فضاهایِ بي‌فضایِ نمايشِ نخست، اين‌بار در خانه‌ای قرار خواهيم يافت. آنچه او تصوير می‌کند نمايش سادگی يا نابسندگیِ اثاثِ آن خانه است که در نهايت، به اعجازِ هنرِ خودآگاه، به کشفی از «من» در يک اتوپرترۀ شاخص ‌انجاميده است.