بیژن نعمتی شریف، مجسمه‌ساز و نقاش، ابعاد عمیق تجربه انسانی را از دریچه‌ای که روح کودکانه انکارناپذیرش طنین انداز کرده است، آشکار می‌کند. آثار او با رنگ‌های تند، فرم‌های ساده‌شده و نقوش آشنای دوران کودکی آراسته شده‌اند و ناظران را به قلمرویی می‌کشاند که ظاهراً سرشار از نشاط معصومانه رویاهای کودکانه است.
با این حال، محدود کردن شتابزده این آثار به قلمرو کودکان به معنای از دست دادن عمقی خردمندانه است که در  پس آنها نهفته است. 

آثار شریف از جهان‌ سعادتمندانه کودکان فراتر می‌رود و جوهره سورئال درون چهره‌ها و فرم‌‌ها، علی‌رغم شادی و درخشش‌شان، یک غرابت ناراحت‌کننده و یک جریان پنهانی از تهدید و ترس را تراوش می‌کنند. 

اندام‌هایی به‌هم‌ریخته، عروسک‌های تکه‌تکه‌شده، ابعاد اغراق‌آمیز، و تضادهای فاحش، روایتی را می‌سازند که ادراکات متعارف را به چالش می‌کشد و هاله ای از غریبگی و تهدید را از خود ساطع می کنند.

آثار نعمتی شریف دارای شخصیتی منحصر به فرد، بیگانه و گریزان هستند که آنها را به امر والا در دنیای هنر ارتقا می دهد که علیرغم شباهت ظاهری آنها به هنر پاپ و مردمی، این آثار به عنوان عبارات هنری عمیق و فلسفی به رسمیت شناخته شوند. 

شریف در تجسم و اجرای این آثار، نیرویی کاملا آگاهانه به کار گرفته که اثری محو نشدنی در دنیای هنر معاصر ایران به جا می گذارد. 

صدف کیانی