روزهایی که میگذشت، منی که پرسه میزدم، شهری که شهر نبود، اسمانی سنگین، سازه هایی تاریک،زمین هایی شلوغ، ساعت هایی که می ایستاد،شهری که شهر بود،خورشیدی تابناک، هیاهویی با شکوه،خیابانی سپید، کوچه ای سیاه،خانه ای روشن، مردمی خاکستری و دخترکی به ظاهر خاموش، ریتمی که جریان داشت، سرشار از زندگی و سکوتی الهام بخش
راستی من به کجا تعلق داشتم؟
چقدر میخواستم ببینم، چقدر میخواستم نشنوم،من عاشق رفتنم، پیاده روی های طولانی، تنهایی های بسیار 
من هم جایی بودم، جایی غریب، جایی اشنا
هنوز دلباخته لحظه ای هستم که زمانه فقط برای  من اندکی  صبر کرد، هنوز به کسی، چیزی،زمانی،نقطه ای،  مکانی شاید دور  امیدوارم  
روزهایی که میگذشت، خیابان هایی غریب،  شهری که دوست می داشتم، مردمی نا اشنا و بار دیگر همانجایی که بودم
عکس هایی که فراموش نخواهم کرد.  
امیر شمس  1393