در جهانی که تصویر ها سریع تر از تفکر مصرف می شوند، مجموعه«کم عمق» به واکاوی برداشت های سطحی از انسان و جامعه می پردازد. این آثار با زبان فیگوراتیو، بدن را نه به عنوان سوژه ای ثابت، بلکه به مثابه سطحی از بازتاب نگاه های ساده انگارانه نمایش می دهند. هر فیگور در این مجموعه، پژواکی از قضاوت های عجولانه، برپسب های روزمره و تکرارهایی است از عمق ریشه گسسته اند. در این میام،فرم ها شکسته، چهره ها محمو و فضاها گنگ اند، همچون خاطراتی نیمه ماندگار از نگاهی که هرگز به درون نفوذ نکرده است.

در پس این تصاویر، صدای هانا آرنت شنیده می شود که می گفت:ابتذال شر نه از شیطان صفتی، بلکه از ناتوانی در اندیشیدن می آید.

همین ناتوانی ست که امروز در سطح رسانه، نگاه و حتی در روابط انسانی جاری است.آثار این مجموعه با نگاهی شاعرانهو اندکی تلخف تلاشی ست برای ثبت لحظه ای مکث، فرصتی برای روبه رو شدن با آنچه در شتاب زندگی نادیده می گیریم.شاید بازگشت به عمق، از همین مواجهه های کوچک آغاز شود…