اگر از فاصله‌‌ها و نسبت‌های دور و نزدیک‌ انیمیشن و نقاشی بگذریم، بی‌شک یکی‌ از نقاط مهم تلاقی این دو مدیوم، فریم است. وقتی به فریم‌های یک انیمیشن با معیار‌های یک تصویر ثابت (همچون نقاشی) نگاه ‌کنیم، احتمالا فریم‌های زیادی را ارزشمند تلقی می‌‌‌کنیم. در مدیوم انیمیشن، با بی‌رحمی برخی از فریم‌ها کنار گذاشته می‌شوند و فریم، صرفا به جزئی در خدمت حرکت تبدیل می‌شود!
وقتی فریم‌ها، مانند یک اثر نقاشی در گالری به نمایش گذاشته می‌شوند، انگار زمان منجمد شده و حالا می‌توانیم زمان مدنظرمان را به دیدن هر فریم اختصاص دهیم.     
پس نظرگاه و پرسش اصلی که مطرح می‌شود این است:
آیا می‌‌شود به هر فریم نگاهی مستقل از ویدیو داشت؟ یا هر فریم به قبل و بعد خود وابسته است؟

نمایش حاضر حاصل کاری گروهی برای انیمیشنی در فیلم کوتاه سینمایی «اروپا» به کارگردانی مجتبی پورعبدالله است که هر عضو این پروژه روی فریم‌های مشخصی کار کرده است. هدف، به نمایش گذاشتن پروسه‌ی شکل‌گیری انیمیشن است، و نه به نمایش گذاشتن نتیجه‌ی آن.