آوین فرهادی در مجموعه‌های گذشته‌اش بیش از هر چیز با طبیعت و منظره درگیر بوده است.  او در مجموعه‌ی «بی‌برگی» فیگورهایی تنها مانده و پراکنده به منظره‌هایش افزوده است؛ آدم‌هایی احضار شده از خاطره و رویا که حضورشان غالبا تحت تاثیر محیط است.
آوین فرهادی در مواجهه با گذشته، همواره این سوال را پیش روی مخاطب می‌گذارد که آیا گذشته واقعا آن‌قدر با صفا و زیبا بوده یا ذهن ما با فراموشی و سانسور وقایع، تصویری رویاگونه و ساختگی تحویلمان می‌دهد. گویی این فراموشی لازمه‌ی دوام آوردن و امید داشتن است.
در واکاوی نقاشی‌های مجموعه‌ی «بی‌برگی» ارجاعات نمادین نقاش به وضوح تحت تاثیر تجربه فردی و اجتماعی اوست. رسانه‌ها، مدام از فجایع زیست محیطی و فرونشست زمین می‌گویند و ما ناتوان از تغییر، تنها نظاره‌گر رخدادهاییم.
آوین فرهادی متولد و رشدیافته‌ی اصفهان است، شهری که با باغ‌ها، خیابان‌ها و معماری داخلی‌اش بر هنرمند تاثیر می‌گذارد؛ شاید از این روست که ترکیب‌بندی‌های او غالبا وسط‌چین و  قرینه است و عناصر هر تصویر حول یک عنصر مرکزی شکل می‌گیرند.

-علی‌رضا آذرنوش