مجموعه‌ی «اتاق مشرف به تالار»، اولین نمایشگاه انفرادی و اولین همکاری او با گالری این/جا است که شامل ۲۴ اثر در ابعاد و متریال‌های مختلف؛ و اغلب با تکنیک مداد رنگی و ورق طلا روی مقوا اجرا شده‌اند.
او از برگزیدگان هفتمین «دوسالانه‌ی نقاشی دامون‌فر» در سال ۱۳۹۷ است و هم‌چنین شرکت در چهار نمایشگاه گروهی از دیگر فعالیت‌های اوست. ابوالفضل هارونی، فارغ‌التحصیل رشته‌ی گرافیک از هنرستان، و پس از آن با تحصیل در رشته‌ی نقاشی در دانشگاه، هم‌زمان علاقه‌ی او به فرم‌های هندسی و سطوح تخت در معماری، کم‌کم او را به استفاده از این المان‌ها و فضاهای خارجی در نقاشی سوق داد.
او درباره‌ی آثارش توضیح می‌دهد: «در سری اول کارهایم بر هویت در معماری تأکید داشتم. در مجموعه‌ی جدید بر روی هویت تصویر ایرانی کار کردم. رویکرد من در نقاشی، سطح، رنگ و تصویر است تا مبحث معماری یا نگارگری.
سطح، یکی از پایه‌های تصویری است که در شهر، خانه و… با آن در ارتباط هستیم و قابل لمس است. این سطح‌ها دارای هویت هستند؛ برای ما مهم می‌شوند، تبدیل به خاطره‌ می‌شوند یا از یاد می‌روند. من از ایجاد سطح‌ها و آزمایش آن‌‌ها برای ساخت یک تصویر یا حجم لذت می‌برم. دغدغه‌های اجتماعی و فرهنگی‌ را وارد کار می‌کنم و درنهایت به‌عنوان رسانه‌‌ی بیانی از آن بهره می‌برم.»
گستردگی نقاشی ایرانی، نقاش ایرانی را به شناخت تاریخچه و کارکردهایش در دوران خود و پس از آن ملزم می‌کند. رنگ‌ها و شکل‌ها در نگارگری، نشان‌گر بخشی از زیبایی‌شناسی و رنگ‌شناسی ایرانیان در طول تاریخ است که تا امروز در ذهن ما حضور دارد؛ هر‌چند کم‌رنگ و در ناخودآگاه جمعی‌ِ ما.