نام مجموعه ام آخرزمان می باشد که بازتابی از هستی و زمان است.وجود ساعت به عنوان نمادی از گذر زمان نقطه پر رنگی در کارهایم می باشد. من با قرار دادن شکل صنعتی ساعت در داخل کره هایی صیقلی که نماد جهان هستند، هستی و صنعت را به گونه ای در تقابل با هم قرار داده ام.

انسان امروز در تلاش است تا با هر چه بیشتر صنعتی کردن جهان اش،رو به زندگی بهتر و دنیایی زیباتر گام بردارد، اما غافل از اینکه با این کار، خود را به زوال نزدیک تر می گرداند، زیرا که در نهایت این جهان با تمام زیبایی هایش فنا پذیراست و با توقف زمان از حرکت باز می ایستد.

انعکاس مخاطبان در سطوح براق کره هایم، حاکی از وجود ما در جهان هستی ست. این کره های صیقلی با ریزتر کردن ما یاد آور آن هستند که ما انسان ها حتی با هر گونه دستیابی به علم، فناوری و صنعت نیز نمی توانیم با توقف زمان و هستی مقابله کنیم.

بااستفاده از موسیقی در برخی از کارهایم، جریان و ریتم دلنشین زندگی را به تصویر کشیده ام. ریتمی که به محض تمام شدن کوک زندگی، توقف می یابد.

آری زمان می گذرد، هستی سپری می شود و در نهایت همه این هستی بی کران از بین خواهد رفت.