پرواز از دیر باز تا کنون بیان کننده‌ی فراتر رفتن از مقدورات انسانی و دست‌یابی به سطحی از رازورزی یا قدرت است. در آثار تمدنی "بال" نشان دهنده‌ی این وجه رمزی است که چگونه بر محدودیت فضا و زمان غلبه کنیم. انسان با بال توان فراروی پیدا می‌کرده و با الوهیت هم سطح می‌شده است عروج قدیسین و نزول فرشته‌ها خواه جسمانی و خواه روحانی، آگاهی بخش بوده است و برای راز آموزانشان نیز داستان ملکوت را عیان می‌ساخته است از مکاشفات بایزید و روزبهان تا منطق الطیرهای شاعران همین الگو را در ادبیات ایرانی باز می‌یابیم.

زرتشت رحیمی در مجموعه‌ی اخیرش کوشیده تا شخصیت‌های بالدار تاریخی را در فضایی رنگارنگ و غیر معین، دوباره سازی و بازخوانی کند. آن‌ها با اسلوب‌های اکسپرسیونیستی و نیز گرافیتی در رنگ‌های تند پس‌زمینه غرق شده‌اند.او علاوه بر بازسازی فرشته‌ها، در کارناوالی از رنگ ماهیتی چندگانه به آن‌ها بخشیده که طنز‌آمیز، بیانگر و وحشت بار است. از خلال این گروتسک تصویری شکل‌های تازه‌ای از تصاویر معرفی می‌شوند که در آن بشقاب پرنده‌ها و شتک‌ها و شره‌های رنگ و سطوح آن موجوديتى فراتاریخی برای شخصیت‌ها رقم می‌زنند تا دریچه‌های تازه‌ای از تصویر و فهم روبروی بیننده قرار گیرد.

بهنام کامرانی