ایگو یا من از عناصر تشکیل دهنده شخصیت فرد محسوب می‌شود و در واقع واسطه‌ای‌ست میان درون و برون انسان.
افکار و اعمالی که از انسان بروز می‌کند با تصمیم ایگو ظهور پیدا کرده و بدین گونه میان دنیای خارج و درون فرد تعادل برقرار می‌نماید.
انسان در هر دوره از زندگی خویش دغدغه‌های متفاوتی دارد که جسم و روحش را فرا می‌گیرد، در این دوره‌هاست که نقش ایگو در شکل‌یری شخصیت فرد به خوبی نمایان می‌شود.
در این مجموعه ایگو سرزمین وسیعی فرض شده که توسط الهه‌ی مادر (ایگونیا) و دخترانش اداره می‌شود. هر یک از دختران ایگونیا نماد یکی از جنبه‌های روانشناختی زن است که در یکی از  دوره‌های زندگی وی ظهور می‌کنند.
ایگو در هر دوره رنگ، شکل و‌ جنس خاص خودش را دارد اما من نهایی از کنار هم قرار گرفتن همین جنس، رنگ و فرم‌هاست که شکل می‌گیرد.