« قصرهای نامرئی خیال» آثار خیال انگیز هنرمندان به کوشش معین شافعی

شاید ما را خیالپرداز، زیسته در جهانی دور از حقیقت و یا گاهی دیوانه بپندارید یا بخوانید. اما بدانید که ما در جهانی با قصرهای وسیع زندگی می‌کنیم؛ با بی شمار اتاق ها و دریچه‌های غرق در نور یا تاریکی خیالمان که هزاران موجود غریب، خفته و بیدار در آن جای گرفته‌اند. قصرهایی که در آن می‌توانیم یک کنسرت موسیقی میان پوست تخم مرغ با سازهایی از بال حشرات بر پا کنیم، پروانه‌های پیاده با کفش‌های پاشنه بلند را به دعوت بخوانیم و در یک کشتی لنگر انداخته میان کویری سوزان به تماشای آینه‌هایی بنشینیم که ارواح در آنها می‌رقصند. عمارت‌هایی بسازیم به وسعت یک شهر که بر سوزنی نوک تیز ایستاده‌اند و زنانی در آن زندگی می‌کنند با چهره‌هایی پوشانده مبادا زیباییشان خش بر آینه بیندازد و مردانی چنان نیرومند در آن قدم بر می‌دارند که اهرام جابه جا می کنند؛ و بی شمار منظره که زاده خیال و رویاهایمان است. دیدید، در همین چند خط شما را به چه مهمانی خیال انگیزی بردیم! حال بیایید به تماشای آن.

به ستایش خیال دو قبیله را در نظر بگیرید: یکی از آنها مردمی هستند صرفا عملگرا و دومی مردمی هستند قصه گو و خیال‌پرداز. هر دو مانند یکدیگر برای ادامه زندگی تلاش می‌کنند اما تنها فرقشان قصه‌گو بودن یکی از آن‌هاست. دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که مردم عمل گرا اگر هم در گذشته وجود داشته‌اند، اکنون دیگر وجود ندارند و مردم قصه گو هستند که زندگی‌شان ادامه دار خواهد بود. این معمای قصه است و این برش از مقایسه میان دو قبیله برگرفته از کتاب «حيوان قصه گو» نوشته جاناتان گاتشال ثابت می‌کند، عنصر خیال و روایت مانند یک مایع حیاتی ست که در دراز مدت می‌تواند چقدر اهمیت داشته باشد. و چه کسی بیش از نویسندگان و هنرمندان به این عنصر نیازمندند؟ جهان‌های متفاوت و شگرف خیالی هنرمندان چنان پهناور و بی‌نهایتند که هزاران سال . اگر عمر اجازه می‌داد . می‌توانستند خلق کنند و جهان‌های متفاوت دیگری را در ذهن مخاطبینشان بسازند. مجموعه «قصرهای نامرئی خیال» و بسیاری از مجموعه‌های هنری که به نمایش درمی‌آیند بی آنکه خود اشاره کنند، در درجه اول با هدف ستایش خیال برپا می‌شوند. چرا که برپایی خود را مدیون خيالند. اما نمایشگاه «قصرهای نامرئی خیال» به عمد و به شکلی آشکار و با هدف ستایش این عنصر حیاتیست. عنصری که تمامی هنرمندان مدیون آنند. اگرچه مدیریت آن از سوی هر هنرمند و پروسه خلق هنر مقوله ی دیگریست که جای بحث دارد و شاید در فرصت دیگری بشود به آن پرداخت. این نمایشگاه به پیشنهاد گالری شیرین و همت معین شافعی با هدف گردآوری آثار خیال انگیز برگزار می‌شود که توجه دوستان علاقه مند را به سوی عنصری جلب کند که زندگی هر هنرمند بسته به آن است.

معین شافعی

کمتر بخوانید

نمایشگاه‌گردان: معین شافعی