در جهانی که زمان به سرعت از خود عبور میکند. آثار این مجموعه وقفه ای می سازند؛ لحظه ای برای مکث و بازگشت به لحظه های عادی که از نگاه ما پنهان مانده اند. در این مجموعه مفهوم حضوره از شعار تهی میشود و به تجربه ای زیسته بدل می گردد.

تجربه ای که در سکوت تکرار و ریتم آرام زندگی روزمره آشکار میشود. هر اثر، یادآوری این مهم است که معنا در جزئیات خاموش زندگی پدیدار میشود نه در افق آرزوهای بزرگ آثار این مجموعه نه از جهان می گریزند و نه آن را بازنمایی می کنند. آن ها گونه ای نگاه دوباره و تلاشی برای ماندن در فاصله ی باریک میان امر گذرا و امر پایداراند.

در این سکون بی ادعاء زمان از شمارش می گریزد و زمان دیگر گذر بیرونی لحظات نیست.
بلکه مجالی است برای آگاهی از بودن است.

غزاله خوشقدم