مروری بر آثار آزاده رزاق دوست چیدمانی متفاوت از چندین مجموعه او در گالری شیرین خواهد بود. در این نمایشگاه،کارهای متاخر این هنرمند به همراه مجموعه های قدیمی تر به نمایش گذاشته میشود. آزاده رزاقدوست متولد ۱۹۷۹ میلادی، در تهران بدنیا امد، دوره متوسطه را در رشته نقاشی در هنرستان هنرهای تجسمی تهران گذراند و در سال ۲۰۰۰ از دانشگاه هنر فارق التحصیل شد. نگاه اورمانتیک و هنرش مرتبط با بیانی بشدت اکسپرسیو و احساساتی است. مفاهیمی که در کارهایش به صورت ناخودآگاه نمایان شده اند، گمراه کننده و ناواضح هستند. عنوان دوره هایش معمولا همراه با شعر به نمایش گذاشته میشوند، شاعرانی چون “شارل بودلر” ،”ویلیام بلیک “ ,”اینگبورگ باخمن “, . او از مخاطب نمیخواهد که نقاشی هایش بر اساس شعر قضاوت شود بلکه، شعر صرفا تقویت کننده فضا، مود و حس و حالی است که آثار آزاده رزاقدوست در آن شکل میگیرد. شاید استفاده از شعر، ابزاری اضافی باشد، وشاید هم او با این کار میخواهد ذات درونگرای خود به عنوان نقاش را به نمایش بگذارد .در روند کاری رزاقدوست ، شاهد مفاهیمی چون، رنج و خشم هستیم و رنگ سرخ الهام و نمادی از تقدس خون است . در مجموعه اخیرش “در طوفان گل سرخ” که نام یکی از شعر های “ باخمن”، شاعر و فیلسوف زن آلمانی است ,اشاره به مفهومی به شدت اکسپرسیو از تجربه عشق دارد ، گویی گردبادی از رنگ سرخ و احساسات قلیان شده در فضا پخش شده اند. خون در کارهای این هنرمند سمبلی از حیات و زندگی است . بیماری ، شهوت و عشق مفاهیمی است که در سر تا سر آثار به آن اشاره میشود. استفاده از خطوط مدادی نقطه اوج وپایان دهنده کارهاست . کارهایش ابدا به عنوان هنرخاورمیانه ای دسته بندی نمیشود و بیانش سیاسی و اگزوتیک نیست . سفیدی بوم ها ،خط خطی ها ،نوشته ها ، سایه های لطیف آبی ، صورتی چرک و اشارات کمی از طلایی در کنار وسعت عظیمی از رنگ سرخ ،خصوصیاتی است که کار او را از دیگر هنرمندان معاصرش متمایز میکند. در نقاشی های رزاقدوست تجربه ای متفاوت و نامتعارف از زیبایی دیده میشود و چون شعر بودلر، حسی از ملال،زوال و ناپایندگی درچرخه ای دایمی از قدرت و شکنندگی بوجود میاید. ضربات قلمش به شدت اکسپرسیو است.  رزها را به شیوه ای ابستره به تصویر میکشد. رز ها ،مثلث ها و گلدانها ،یاد آور رحم ،زهدان و قلب هستند . ولی مطلقا ،این اتفاق نه به این خاطر است که او یک زن یا مخاطبانش زن ها هستند، بلکه او فقط یک هنرمند زن است که ازین فرم ها استفاده میکند. بیان او بیشتر به ویژگیهای اروتیک اشاره دارد تا اینکه صرفا بخواهد جنسیت و ارزش گذاری جنسی را نشان بدهد. توجه به خون، بدن و بیماری، تاییدی است از اثبات علاقه کودکی او که دوست داشته پزشک و جراح قلب باشد.