تهران،
خیابان فرشته، خیابان بیدار، پلاک 6
18 اردیبهشت8 May - 2 خرداد 139423 May 2015
بعد چهارم، تاریکی رسوخ کننده در نور
بیش از هشت سال است که فعالیتهای هنری سهند حسامیان را دنبال میکنم، و اکنون به مناسبت نمایشگاه انفرادی او در زیرزمین دستان، با یک تک اثر عظیم و طراحیهایش بر روی کاغذ (آثاری چاپی به تعداد محدود،) میتوانیم آن را، مرور مختصری بر الگوهای اولیه و مدلهای او بنامیم. من آثار او را «مجسمه» نمینامم، چون او به مفهوم واقعی، مجسمهسازی نمیکند. وقتی اثر هنری، بیننده را در آغوش میگیرد و او را احاطه میکند، لاجرم اثر فراتر از بُعد سوم رفته و به بُعد چهارم میرسد (مانند آثاری از ریچارد سرا، سیا ارمجانی، کریستو و دیگران).
با تماشای آثار سهند، بلافاصله هنر هندسی اسلامی به ذهن خطور میکند، ولی به نظر من، این آثار، نوعی بداههسازی سرخوشانه و مردانهای است مبتنی بر خاطراتی مانده از دوران کودکی، یادآوری بازدید از خانههایی در جنوب ایران، حالت و آئین مرموز احاطهشدن در تاریکی، با نفوذ نورهایی رسوخ کننده، و کشف فضاهایی اسرارآمیز و تبدیل آنها به حجم و اَشکال هندسی. خوشحالم که نخستین نمایشگاه «فراگیر» سهند را در تهران سرپرستی میکنم و امیدوارم که این نمایش توجه مجموعهداران و حامیان دوراندیش را به تحقق بخشیدن به نمونهها و مدلهای او در ابعاد و اندازهای که وی در تخیل میپروراند جلب کند؛ اصیل، عظیم و چهاربعدی.
فریدون آو، اردیبهشت نود و چهار
بخش بزرگی از اصول و کارهای من به مکاشفه رابطهی بین معماری، صنایع ایرانی و نمادگرایی معنوی آن اختصاص دارد. هدف من، نمایش هندسه به عنوان اصل مجسمه است، با دادن ساختاری مستقل به آنچه که به طور سنتی محکوم به مسطح بودن است. با استفاده از اشکال هندسی که یادآور عناصر معماری ایرانی و تزیینات آن است، امیدوارم که مخاطب را با گذشته تاریخی آنها درگیر کرده و چشم انداز جدیدی را پیشنهاد کنم. به عنوان مثال، برداشت معاصر از گنبد با استفاده از رسانه های نوآورانه ای مانند شبکه و پودر ماورای بنفش، نه تنها اثر را تغییرپذیر می کند، بلکه اجازه ی اکتشاف فضاهای داخلی و بیرونی را نیز امکانپذیر می کند و رابطه ی چند وجهی نوگرایی و سنت را به نمایش در می آورد. جنبه ی مهم دیگری از کار من روابط متقابلیست كه با در نظر گرفتن فضاهای باز، مخاطب را به درگيرى فيزيكى با فرم ها و فضاهاى دربرگيرنده آنها تشويق مى كند واين امر با اصول سنتى معمارى ايرانى اسلامى كه درونگرا و رازآمیزند، تناقض دارد. هــدف اســتخراج و شــكل دهى بــه ايــن اشــكال ســاده و چشــمگير و نمايــش آنهــا بــه صــورت مجســمه اســت كــه مخاطــب را قــادر بــه دســتیابی و تحســين عظمــت و پيچيدگــى ايــن اشــكال مرمــوز مى كنــد. هــدف از ايــن نحــوه بيــان، كشــف شــكل هاى جديــد و دگرگونى هــاى آنهــا و بازخوانــى معاصــر اشــكال هندســى ايرانــى اســت.
سهند حسامیان
بیش از هشت سال است که فعالیتهای هنری سهند حسامیان را دنبال میکنم، و اکنون به مناسبت نمایشگاه انفرادی او در زیرزمین دستان، با یک تک اثر عظیم و طراحیهایش بر روی کاغذ (آثاری چاپی به تعداد محدود،) میتوانیم آن را، مرور مختصری بر الگوهای اولیه و مدلهای او بنامیم. من آثار او را «مجسمه» نمینامم، چون او به مفهوم واقعی، مجسمهسازی نمیکند. وقتی اثر هنری، بیننده را در آغوش میگیرد و او را احاطه میکند، لاجرم اثر فراتر از بُعد سوم رفته و به بُعد چهارم میرسد (مانند آثاری از ریچارد سرا، سیا ارمجانی، کریستو و دیگران).
با تماشای آثار سهند، بلافاصله هنر هندسی اسلامی به ذهن خطور میکند، ولی به نظر من، این آثار، نوعی بداههسازی سرخوشانه و مردانهای است مبتنی بر خاطراتی مانده از دوران کودکی، یادآوری بازدید از خانههایی در جنوب ایران، حالت و آئین مرموز احاطهشدن در تاریکی، با نفوذ نورهایی رسوخ کننده، و کشف فضاهایی اسرارآمیز و تبدیل آنها به حجم و اَشکال هندسی. خوشحالم که نخستین نمایشگاه «فراگیر» سهند را در تهران سرپرستی میکنم و امیدوارم که این نمایش توجه مجموعهداران و حامیان دوراندیش را به تحقق بخشیدن به نمونهها و مدلهای او در ابعاد و اندازهای که وی در تخیل میپروراند جلب کند؛ اصیل، عظیم و چهاربعدی.
فریدون آو، اردیبهشت نود و چهار
بخش بزرگی از اصول و کارهای من به مکاشفه رابطهی بین معماری، صنایع ایرانی و نمادگرایی معنوی آن اختصاص دارد. هدف من، نمایش هندسه به عنوان اصل مجسمه است، با دادن ساختاری مستقل به آنچه که به طور سنتی محکوم به مسطح بودن است. با استفاده از اشکال هندسی که یادآور عناصر معماری ایرانی و تزیینات آن است، امیدوارم که مخاطب را با گذشته تاریخی آنها درگیر کرده و چشم انداز جدیدی را پیشنهاد کنم. به عنوان مثال، برداشت معاصر از گنبد با استفاده از رسانه های نوآورانه ای مانند شبکه و پودر ماورای بنفش، نه تنها اثر را تغییرپذیر می کند، بلکه اجازه ی اکتشاف فضاهای داخلی و بیرونی را نیز امکانپذیر می کند و رابطه ی چند وجهی نوگرایی و سنت را به نمایش در می آورد. جنبه ی مهم دیگری از کار من روابط متقابلیست كه با در نظر گرفتن فضاهای باز، مخاطب را به درگيرى فيزيكى با فرم ها و فضاهاى دربرگيرنده آنها تشويق مى كند واين امر با اصول سنتى معمارى ايرانى اسلامى كه درونگرا و رازآمیزند، تناقض دارد. هــدف اســتخراج و شــكل دهى بــه ايــن اشــكال ســاده و چشــمگير و نمايــش آنهــا بــه صــورت مجســمه اســت كــه مخاطــب را قــادر بــه دســتیابی و تحســين عظمــت و پيچيدگــى ايــن اشــكال مرمــوز مى كنــد. هــدف از ايــن نحــوه بيــان، كشــف شــكل هاى جديــد و دگرگونى هــاى آنهــا و بازخوانــى معاصــر اشــكال هندســى ايرانــى اســت.
سهند حسامیان
هنرمندان
نمایشگاه های نزدیک فعلی
زر (عاشقانه نخست)
تهران
18 آبان8 November - 2 آذر 140322 November 2024