روز آبی مفهومی است از نما و چشم اندازی مسخ شده، ثابت و یا متحرک که اجرای آن دچار سانحه، وقفه یا تغییر آنی شده‌اند و لحظه‌ای دیگر گویی از دید ما ناپدید یا دور خواهند شد.
اسکله‌ها، دکل‌ها، پل‌ها و راه‌هایی را می بینیم که با پرسپکتیو یک نقطه‌ای، مسیر دید بیننده را به مرکز یا دور دست هدایت می کنند. از لا‌به‌لای سفیدی یا سیاهی زمینه، تصویر‌هایی از لحظه‌های بی زمان (با حجم فشرده و غلظت و در هم تنیدگی رنگ‌ها و با گودی و برجستگی) لایه‌لایه از رنگ‌های خالص پدیدار می شوند.
حرکت سریع و فی‌البداهه کاردک نقاشی و هجوم خطوط مورب از گوشه‌ها به درون، سعی دارند به حس هیجان و درک آنی آن لحظه یا آن آن کمک کنند.