ترلان تبار با استفاده از پیکسل های درخشان رنگی آثارش را خلق کرده و ابزار ماژیک امکان بازسازی بی واسطه ی تصاویر را به او می بخشد. نمایشگاه (اختلال خاطره) در ادامه ی نمایشگاه پیشین هنرمند با عنوان (یاد زدودگی) است. تبار در گذشته بیشتر از عکس های خانوادگی خود و دوستانش استفاده و با کلاژ کردن آنها ترکیب بندی آثارش را خلق می کرد؛ اما در مجموعه ی (اختلال خاطره) منابع تصویری گسترش یافته ، پرتره ها اضافه شده و از عکس هایی که در فضای مجازی با آنها برخورد داشته نیز استفاده کرده است. این مجموعه عکس ها برای هنرمند یادآور وقایعی هستند که در آنها حضور نداشته، اما در ذهن او تداعی کننده ی مفاهیم و تصاویر است؛ تصاویری ذهنی که ادغام شده، اشتباهی و نامشخص اند و بیشتر به خاطره سازی شباهت دارند. خاطراتی که با وجود رگه هایی از حقیقت، منطبق بر آن نیستند. در این مجموعه، برخی از تصاویر دچار گسست بیشتری شده و در برخی از آثار مرز میان عکس ها از یکدیگر قابل تشخیص نیست. همچنین مخاطب با بیشتر شدن پیکسل های رنگی و جزئیات مواجه می شود. هنرمند در آثارش با نگاهی به خاطرات و آشنایی زدایی از آنها به خلق روایت هایی چندپاره می پردازد، ابعاد افقی آثار به روایتگری دامن می زنند و تداعی گر آثار طوماری هستند. تبار با الهام از رنگ های نگارگری ایرانی و اسلوب کاری و چاپ های ژاپنی به تولید آثارش می پردازد. در نقاشی هایش زمان و مکان نامعلوم به نظر می رسند و با توجه به درهم تنیدگی نقاط و خطوط نقاشی ها، بیننده برای درک این آثار باید تمام حواس خود را متمرکز بر نگریستن کند.