«شب و روز»، نمایش انفرادی آثار وای‌زی‌کامی از تاریخ 27 دی تا 6 اسفند 1401 در گالری گاگوسیان در نیویورک برگزار می‌شود. «شب و روز» دو مجموعه متمایز از کامی را در کنار هم قرار می‌دهد: نقاشی‌های پرتره که بیش از سه‌دهه مرکز تمرینات او بوده و مجموعه نقاشی‌های شب که از سال 2017 آغاز کرد.

در ارتباط با «دعاگویان بی‌پایان»، نقاشی‌های معبد و سایر پروژه‌های در حال انجام، آثار این هنرمند ایرانی-آمریکایی توجه عمیق به بازنمایی و انتزاع، انسان‌گرایی و معنویت را نشان‌‌می‌دهد.

هر یک از پرتره‌های نقاشی شده در مقیاس بزرگ کامی، یک تک‌چهره را در رنگ‌های خاموش به روی زمینه‌ای مات به تصویر می‌کشد. ترکیب از رو‌به‌رو و برش از نزدیک، سوژه‌های کامی را از زمینه جدا می‌کند. نقاشی‌های او با عنوان‌ها و توضیحاتشان پیویستی بین هویت فردی و جهان‌شمول شکل می‌دهند.

کامی با استفاده از لایه‌های ضرب قلم سوژه‌‌اش را محو می‌سازد و بر غیرقابل توصیف بودن حضور افراد تمرکز دارد. سوژه‌های او مجموعه‌ای از افراد با سن، جنسیت و قومیت متفاوت را تشکیل می‌دهند. نقاشی‌های شبانه کامی با استفاده از یک سایه نیلی رنگ، ساخته شده‌اند که او آن‌ را با درجه‌بندی‌های سفید ترکیب می‌کند تا پویایی حسی حضور و غیاب را احضار کند. هربوم مملو از (سایه‌هایی) است که از مرز‌های مادیات و بازنمایی ملموس عبور می‌کنند.  این انتزاعات که با ضرب‌قلم ‌مه‌آلود و تیره‌ای نمایان شده‌اند، حالت روانی درونی را بر می‌انگیزند. «نقاشی‌های شب» به این ترتیب مرز‌های بین تنزل و تعالی را محدود می‌کند. برخلاف فوری بودن یک عکس، کامی نقاشی‌های خود را در یک دوره طولانی می‌سازد، رد ‌قلم‌های ظریف او در لایه‌های زیادی ساخته‌ شده‌ است.