هر شی دو کارکرد دارد یکی اینکه به کار برده شود و دیگری اینکه تحت مالکیت در آید. اولی به تمامیت کاربردی مربوط است و دومی به تمامیت انتزاعی سوژه ربط پیدا می‌کند. آثار راضیه اعرابی با تاکید بر خارج کردن اشیاء به درون بسته‌بندی و از شکل انداختن‌شان به وسیله‌ی فشرده‌سازی، آن‌ها را از کار کرد روزمره خارج کرده و وجهی شمایلی و مجسمه‌وار به آنها اعطا می‌کند. اشیاء «وکیوم» شده در عین حال تمثیلی از انسان و خاطراتش هم می‌توانند تلقی شوند، آنجا که بودن‌شان مخدوش می‌شود. می‌توان بر این بسته / مجسمه‌ها نگاهی پدیدارشناسانه داشت، آنچه که آن‌ها با حضور و کارکردشان در ذهن ما باقی می‌گذارند داستان متفاوت و منحصر به فرد خود ماست.