این مجموعه دوگانگی‌ای را به تصویر می‌کشد که از آن عبور باید کرد. در ابتدا جهان مغشوشِ امروزِ ما را به نقش می‌کشد و سپس مسیر بیرون رفتن از آن را پیش روی ما می‌گذارد.
تصویری از سازه‌های فلزی و شهرسازی مدرن در کنار جنبه‌های شرقی که با ابرهای پیچان نمایان شده‌اند، می‌تواند نشانگر تلاشی برای نزدیکی شرق و غرب باشد. 
شرق و درون به سان جنین‌هایی در حال رشد هستند، که در بطن شهرهای بزرگ که حکم غرب و برون را دارند، در مرزهایی گاه مشخص و گاه نامشخص، پدیدار می‌شوند، رشد می‌کنند و ادامه می‌یابند.
با وجود همه تضادها در جهان امروزِ ما، مجموعه حاضر با خوشبینی خاصی که نشانگر فرهنگ غنی ایرانی است، برخورد تمدن‌ها را با ترسیم نشانه‌هایی مانند راه‌ها و پل‌ها در کنار فرم‌های جنینی که نمایانگر زندگی هستند به چالش کشیده است.