امیرحسین حشمتی، در شهر تهران متولد شد. سال 1387، نخستین‌بار عکس‌های خود را در نمایشگاهی انفرادی با عنوان «درخت کانگلان» در گالری ولی تهران به نمایش درآمد. در همان سال عکس‌های او در نمایشگاه گروهی دیگری در گالری دی تهران نیز حاضر بود. نخستین تجربه‌ی بین‌المللی او در سال 1391 در گالری اپرای لندن، در قالب نمایشگاهی گروهی با عنوان «هنر ایران» رقم خورد. یک‌سال پس از آن نیز در نمایشگاه گروهی دیگری در شعبه‌ی دوبی همین گالری حضور یافت.  مریم روشنفکر در یادداشتی که به مناسبت نمایشگاه این هنرمند در گالری شیرین نوشته، از شیوه‌ی عکاسی او با عنوان «آبستره امپرسیونیسم» یاد کرده است. موضوع اغلب آثار حشمتی را عناصری از طبیعت شکل می‌دهد. او با بازی‌هایی که با سرعت شاتر و به حرکت درآوردن دوربین عکاسی‌اش می‌کند، جلوه‌ای گذرا و آنی از موضوعات خود را به ثبت می‌رساند که بیشتر ناظر به بیننده و نفس فرآیند دیدن‌اند. البته این خصلت در همه‌ی ادوار کاری هنرمند به چشم نمی‌خورد. او در عکس‌های دیگرش، رویکردی کاملا منظره‌نگارانه دارد و به ثبت چشم‌اندازهای فراخ از طبیعت و حیوانات، یا حتی جزئیاتی از این طبیعت می‌پردازد. خود حشمتی درباره‌ی پیوند جهان تصویری‌اش با طبیعت در مصاحبه‌ای چنین می‌گوید: «براي عكاسي طبيعت نياز به وابستگي جدي به موضوع و فضاست تا بتوان به واسطه‌ی آن مفاهيم و حس مورد نظر را به مخاطب منتقل كرد، پس شانس گاه عكس‌هاي خوبي را رقم مي‌زند، اما استمرار ندارد».