فرناز ربیعی‌جاه، مجسمه‌ساز معاصر در شهر تهران به دنیا آمد. او را به‌واسطه‌ی حجم‌های برنزی که با ترکیب حروف و اشکالی نظیر ارگان‌های بدنی می‌آفریند می‌شناسیم. ربیعی‌جاه در رشته‌ی زیست‌شناسی تحصیل کرده است و درجه‌ی کارشناسی ارشد خود را در رشته‌ی علوم گیاهی دریافت نموده است. این هنرمند نخستین‌بار مجسمه‌هایش را سال 1391 در نمایشگاهی گروهی با عنوان «بهار عربی» در گالری اعتماد تهران به نمایش درآورد. در همان سال نخستین نمایشگاه انفرادی او با نام «ایران» در گالری شیرین تهران برگزار شد. همچنین آثار او در این سال در نمایشگاه مدال در گالری BAMS  گلاسکو حضور یافت. سال 1396 نخستین نمایشگاه بین‌المللی خود را در گالری The Mine  دوبی برپا نمود. در سال‌های بعدی فعالبت حرفه‌ای او نیز آثارش در قالب نمایشگاه‌های گروهی دیگری در آتن، نیویورک، لندن، بیروث و لندزبرگ لخ به نمایش درآمده است. ربیعی‌جاه در رویدادهای مجسمه‌سازی مهمی نظیر دوسالانه‌ی مجسمه‌سازی تهران، آرتفیر وین، اسکوپ بازل، اسکوپ میامی، کانتمپرری استانبول، آرتفیر ابوذبی، کد آرتفیر کپنهاگ و .... شرکت داشته است. همچنین آثاری از او در خانه‌حراج‌های میلیون و اسوسیز و تهران عرضه شده و به فرذوش رسیده‌اند.

او در حجم‌های خود از توانش‌های خط فارسی بهره می‌گیرد. حروف فارسی که به‌صورت حجم‌های برنزی، بتنی، فایبرگلاسی، سرامیکی و ... قالب‌ریزی می‌شوند و با نشستن کنار یکدیگر گاهی به شکل یک اسلحه درمی‌آیند و گاه همچون یک بافت در گوشه‌ی ارگانی همچون قلب می‌نشینند. زمانی دیگر این حروف با رویکردی چیدمانی در یک قدح، بشقاب یا تاسه چیده می‌شوند. در برخی دیگر از آثار او، این حروف همچون یک زنجیره به هم متصل می‌شوند و بدون اینکه تداعی‌گر شکل معینی باشند یه توده‌ی انتزاعی را تشکیل می‌دهند. خود او در توصیف مجسمه‌هایی که با نقش‌مایه‌ی قلب ساخته و در سال 1395 در گالری شیرین به نمایش درآمد می‌گوید که سعی کردم با ساختن حجم‌هایی به شکل قلب بی‌تفاوتی و بی‌احساسی حاکم بر زندگی ما و جامعه‌ی امروز را به تصویر بکشم.