ارتباط شهر و اجتماع در کنار انگیزه‌های طبیعت‌گرایانه و رجعت به دستاوردهای هنر آکادمیک وجه مشترک نقاشی‌های خسرو خسروی در سال‌های اخیر است. تابلوی پیش‌رو از مجموعه «فرشتگان سرگردان در خیابان» در تلاش است تا با خلق فضایی متافیزیکی، موقعیت انسان معاصر در دنیای امروز را از زاویه‌ای نو تجسم بخشد. در این مجموعه، خسروی خیابان را به عنوان موضوع و صحنه رویداد برگزیده که فرشتگان کوچک و سفید رنگ بر پیکر آن ظاهر شده و گاه در یک فرم ثابت تکرار می‌شوند. هنرمند آگاهانه از قطع بزرگ بوم استفاده کرده تا وسعت خیابان را هرچه بهتر و واقعی‌تر در ذهن مخاطب بازآفرینی ‌کند؛ هم‌چنین خطوط مورب خط‌کشی عابرپیاده نیز این وسعت را تشدید می‌کند. صحنه نقاشی، تجسمی از نمای نزدیک کف خیابان است که گویی تا چند لحظه پیش از ثبت واقعه، در زیر رگبار تندی از باران خیس و نمناک شده و هم‌چون آیینه انعکاس‌دهنده انواری است که در تاریکی شب بستر آن را روشن می‌کند. ترکیب‌بندی اثر حاضر ساده، خلوت و در عین حال صریح و جسورانه است. انتخاب پرسپکتیو تک‌نقطه‌ای، نگاه مخاطب را از اولین پلان تا عمق تصویر به عقب می‌کشد و در این حرکت، تجربه‌ای روزمره را برای او بازآفرینی می‌کند که گرچه آشنا و معمولی است اما به واسطه حضور فرشتگان، رازآلود، خیال‌گونه و متافیزیکی نیز می‌نماید.

خسروی با استفاده از بافت‌های زبر و خشن بر بستر بوم حس ناهمگون آسفالت خیابان را هرچه واقعی‌تر برای مخاطب تجسم می‌بخشد و هنرمندانه از شره‌های رنگی برای بازآفرینی ترک‌ها و بافت خیابان بهره می‌برد. با استفاده از مایه‌های رنگ سیاه، قهوه‌ای سوخته و اکر حسی از فضاهای غم‌آلود و سرد را ایجاد می‌کند که به دلیل عدم حضور موجود زنده، ترسناک و دلهره‌آور است. در این اثر هنرمند دو فضای متفاوت را با یکدیگر تلفیق می‌کند؛ یکی بستر خیابان به عنوان یک وضعیت عمومی و تجربه‌ای مشترک میان تمامی شهرنشینان و دیگری فرشته‌های کوچک و معصوم که نماد عشق در عالم اساطیری هستند و پیش از این بارها در بسیاری از تابلوهای هنر کلاسیک غربی تکرار شده‌اند. ایجاد حس همزمانی میان نمادی از دوران کلاسیک و صحنه‌ای روزمره، سبب ایجاد نوعی فضای تخیلی و دراماتیک شده که با حذف عنصر انسانی تلاش دارد مفهومی خاص از زمان، ابدیت و حضور را در ذهن مخاطب ایجاد کند. نگاه صریح در کنار دوری از وسواس‌های ساختاری و فنی اجرا در نهایت حسی از ترس و اضطراب را در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند که تجربه‌ای عمومی از زندگی در فضاهای سرد شهری امروزی است؛ همان‌گونه که خود هنرمند می‌گوید: «حضور فرشتگان در یک فضای دلهره‌آور و ناهمگون در حقیقت همان موقعیتی است که ما در آن قرار داریم»۱.

۱. خسروی، خسرو؛ فرشته‌های سرگردان در خیابان؛ خبرگزاری هنر، ۵ خرداد ۱۳۹۵.